ଚିନ୍ତା ଚେତନା

ଭଲ ମଣିଷର ମିଠା କଥା ପଦେ ରହିଯାଏ ସ୍ମୃତିହୋଇ,

ପ୍ରିୟ ମଣିଷଟି ସପନରେ ଆସେ ମିଠାକଥା ଦିଏକହି |

ବିଶ୍ୱସ୍ତ ଲୋକଟି ହୃଦୟରେ ବସି ଆସନ ଜମେଇ ଦିଏ,

ସ୍ୱାର୍ଥପର ଲୋଭୀ ଖରାପ ଲୋକଟି ଛାତିକୁ ଥରାଉ ଥାଏ |

ପ୍ରାଣୀ ପ୍ରାଣ ଛାଡ଼େ ପ୍ରତିଦିନ ପୁଣି କିଏ କେଉଁ ମୃତ୍ୟୁନେଇ,

କିଏ ଆତ୍ମା ଛାଡ଼ି ମୃତ୍ୟୁକୁ ଆଦରେ ଘରୁ ଅପମାନ ପାଇ |

ଆଉ କିଏ ମରେ ମାନସିକ ସ୍ତରେ ବାରବାର ହାରି ହାରି,

ସଭିଏଁ ଯାଆନ୍ତି ମର ସଂସାରରୁ ଅତୀତକୁ ଝୁରି ଝୁରି |

ଚିନ୍ତା ଚେତନାରେ ଆସୁଛି ଆମର ଭଲ-ମନ୍ଦ ଭାବ ଯାହା,

ଚିନ୍ତା ଅନୁସାରେ ଆମ ଭବିଷ୍ୟତ-ଭାଗ୍ୟରେ ଫଳିବ ତାହା |