ବତୀଘର

ଅଥଳ ଦରିଆ କୂଳେ କୂଳେ ତୁମେ

ଅଛ ତ ଠିଆ ହୋଇ, 

ଅଶାନ୍ତ ସମୁଦ୍ରେ ନାଆ ମେଲି ଥିବା 

ବ୍ୟକ୍ତିର ଆଶା ଭରସା ଥାଇ ।

କୁଳ କିନାରର ପଥ ଖୋଜୁଥିବା 

ମଣିଷ ପାଇଁ 

ଆଲୋକବର୍ତ୍ତୀକା ଓ ଆଶ୍ୱାସନା 

ଦେଇ ଥାଇ ।

ସାଗର ଵକ୍ଷରେ ତୁ ବତୀଘର 

ଦିଗହରାର ବନ୍ଧୁଟିଏ

କିନ୍ତୁ କୁହ ତେବେ ଏହି ସଂସାର 

ସାଗରରେ ମୋର ବନ୍ଧୁ ହୋଇବ କିଏ।

ମୁଁ ଏକ ଦିଗହରା ନାବିକ ଏହି 

ସଂସାର ସାଗରରେ 

ଆ‌ହେ ବିଶ୍ଵନିୟନ୍ତାଙ୍କ ବତୀଘର 

ଵନ ସଠିକ ଦିଗ ନିର୍ଣ୍ଣୟରେ ।

ସ୍ଵର୍ଗ ଅଛି କି ନର୍କ ଅଛି, ମୁଁ ଅଧମ

ତ ତାହା ଜାଣି ନାହିଁ 

ହେ ବିଶ୍ଵ ନିୟନ୍ତା, ମୋ ବତୀଘର ବନ, 

ଶାନ୍ତିରେ ପାରିବି ଶୋଇ ।