ବର୍ଷ ବିଦାୟ

ବହୁ ହୋଇଗଲା ଆରେ ବରଷ ଚବିଶି l

ଅନ୍ତିମ ଦିନ, ତୋହର ପହଞ୍ଚିଲା ଆସି ll

ବାନ୍ଧିନିଅ ଏବେ ତୋର ଆସବାବ ପତ୍ର l

ପ୍ରସ୍ଥାନ କର ତୁ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ଯତ୍ର ତତ୍ର ll

ସବୁ ବିପଦକୁ ତୋର ସଙ୍ଗେ ନେଇଯିବୁ l

ସୁଖ ଓ ସମ୍ପଦ ମାନ ଛାଡ଼ି ଦେଇ ଯିବୁ ll

ଅବଶ୍ୟ କହିବୁ ଆମ୍ଭେ ତେଇଶିର ବ୍ୟଥା l

ଚବିଶି ଟିକିଏ ନିଶ୍ଚେ ନୋଇଁ ଅଛି ମଥା ll

ପଚିଶିକୁ ନିଶ୍ଚେ ଶୁଭ ସନ୍ଦେଶ ତୁ ଦେବୁ l

ନିଶ୍ଚୟ ସଙ୍ଗେ ଆଣିବ, ଖୁସି ଓ ଖୁସୁବୁ ll

କାଳର ଗତିକୁ କିଏ ରୋକିପାରେ ଭାଇ l

ସୁଖେ ଦୁଃଖେ ନିରନ୍ତର ଯାଉଅଛି ବହି ll

ସୀମା ହୀନ, ଅନନ୍ତ ଏ ବଳିୟାର କାଳ l

କାଳ ଗର୍ଭେ ବସ୍ତୁ ସର୍ବେ ହୁଅନ୍ତି କବଳ ll

କାଳକୁ ମାପିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସୀ ମଣିଷ l

ଭିଆଣ ଏ ଦିନ,ଦଣ୍ଡ, ଘଣ୍ଟା,ମାସ ବର୍ଷ ll

ଘଣ୍ଟାକଣ୍ଟା ଚାଲି କହେ ଟିକ, ଟିକ,ଟିକ l

କାର୍ଯ୍ୟକର ବେଳଥାଉଁ ସବୁ ଠିକ ଠିକ ll

କାଳକୁ ବୃଥାରେ ଆଳ ଦେଉଅଛୁଁ ଭାଇ l

ଚବିଶ ପରେ ପଚିଶି ଆସିବରେ ଧାଇଁ ll

ସର୍ବେ ବସିଅଛୁ ଆମ୍ଭେ ତାର ପଥ ଚାହିଁ l

  ସ୍ୱାଗତମ୍ ପଚିଶକୁ ଚବିଶି ବଧାଇ ll