ବ୍ରହ୍ମକୀଳା

—— *ଅଧ୍ୟାୟ* ୧—

ମାତୄଭାଷାର କେବେ ଉଦ୍ଧାର

ହେବ କି ତୁମର ହାତେ?

ମଞ୍ଚରେ ଥାଇ ଦେଖାଇଲ ଭାଇ

ତୁମ ଦକ୍ଷତା କେତେ !୧॥

ଆଗେ କହୁଥିଲ କବି କି ବିଶାଳ,

ଦ୍ୱିଡୀୟ ଈଶ୍ୱର ବୋଲି,

କହୁଛ ଏଥର , "ଈଶ୍ୱରଙ୍କର

ପିତା ସିଏ," ମୁହଁ ଖୋଲି ।୨॥

ଆହୁରି କହୁଛ, "ଯେ ଯାହା ଲେଖୁଛ

ଭୁଲ ସେଠି କିଛି ନାହିଁ,

କି ବା ଯାଏ ଆସେ ଲେଖିଲେ କିଏସେ

ହ୍ରସ୍ୱ ଇ କିବା ଦୀର୍ଘ ଈ ।୩॥

ହ୍ରସ୍ୱ ଉ ଦୀର୍ଘ ଊ ଯେ ଯାହା ଲଗାଉ

ଭୁଲ ସେଟା କେବେ ନୁହଁ,

ଦନ୍ତ୍ୟ ସ, ମୂର୍ଦ୍ଧନ୍ୟ ଅଥବା ତାଲବ୍ୟ

ଯା'ଇଚ୍ଛା ତା ଲେଖ" କୁହ ।୪॥

—— *ଅଧ୍ୟାୟ* ୨——

କରିଛ କି ଥରେ ଇଂରାଜୀ ଲେଖାରେ

ଏହି ପରି ଭ୍ରଷ୍ଚାଚାର ?

ଏସ ଓ ଏସଏଇଚ୍ ସି ସିଇ ସିଏଇଚ୍

ସବୁ କରି ଏକାକାର ?୫॥

ଅନ୍ୟର ଭାଷାକୁ ପଙ୍ଗୁ କରିବାକୁ

ସାହସ ତିଳେ ନଥିଲା;

ଆଇଛ ଏଠିକି ମାତୄଭାଷାଟିକି

ମାରିବାକୁ ବ୍ରହ୍ମକୀଳା ?୬॥

*କହ କୁଳାଙ୍ଗାର କହ*

*ତୁମ ପରେ ଲୋଡା ବିଲାତି ଫୋପଡା,*

*ଅବା ମାଡ ଅହରହ?*

ଲଲାଟେନ୍ଦୁ କବି

୨୦୧୮୦୫୨୧୦୮୩୫*