ବନ୍ଧୁର ମହତ୍ତ୍ୱ
ବନ୍ଧୁର ମହତ୍ତ୍ୱ
ପ୍ରକୃତ ବନ୍ଧୁର ମହତ ଜାଣରେ
କୃଷ୍ଣ ସୁଦାମାଙ୍କୁ ଦେଖି
ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ନିବିଡ଼ ବନ୍ଧୁତାର ପ୍ରେମ
କହୁଛି ଶୁଣ ନିରେଖି |
ଦୀନବନ୍ଧୁ ସେହି ଦ୍ୱାରିକା ନରେଶ
ଥିଲେ ଗୋପେ ବାଲ୍ୟ ବେଳେ
ଖେଳି ବୁଲୁଥିଲେ ଗୋପୀଗୋପା ସଙ୍ଗେ
ନସରେ ଆନନ୍ଦ ତିଳେ |
ସମୟ ସୁଅରେ ଭାସିଯାଇ ପ୍ରଭୁ
ଚାଲିଲେ ଦ୍ୱାରିକା ଦେଶ
ମନ କିନ୍ତୁ ଥିଲା ଗୋପୀ ଗୋପା ପାଶେ
ଭାବି ହୁଅନ୍ତି ନିରାଶ |
ଦିନେ ଯାଇଥିଲେ ଗୋପାଳ ସୁଦାମା
ଦ୍ୱାରିକା କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଦେଖି
କେଡେ ଆଦରରେ ମାନ ସମ୍ମାନରେ
ଘେନି ନେଲେ ଚକାଆଖି |
ଦେଖ ଦେଖ ଜନେ ବନ୍ଧୁର ମହତ
କେଡେ ସେ' ଆଦର ଭାବ
ଈଶ ହୋଇ କୃଷ୍ଣ ଧୋଇଲେ ପାଦପ
ଭୁଲିଯାଇ ଗର୍ବ ଭାବ |
ସୁନା ଥାଳିଆରେ ଭୁଞ୍ଜୁଥିଲେ ଯିଏ
ଅମୃତକୁ ପାନ କରି
ଆଜି ମିତ ଖୁଦ ଭଜାକୁ ଭୁଞ୍ଜିଲେ
ମହାନନ୍ଦେ ମନୋହରି |
ଯିଏ ଯେତେ ବଡ଼ ହୁଅନ୍ତୁ ପଛକେ
ମିତ ପାଶେ ସବୁ ସମ
ମନ ରଖ ତୁହି ମଣିଷ ଭାଇରେ
ସ୍ନେହ ଡୋରି ବଳବାନ |