ବଂଧୁପ୍ରେମ, ସ୍ନେହର ଫୁଲରେୟାକୁ

ବଂଧୁ

ପ୍ରେମ, ସ୍ନେହର ଫୁଲରେ

ୟାକୁ ଆନଂଦରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ ।

ସେହି ମଢି, ବଦମାଣି ନା ତୁମେ ଭୁଲ ନା ସେ

ମୋ ଉପରେ ବଂଧୁକ ଉଧାରି ଏଇମିତି ରହିବାକୁ ଦିଅ

ବହୁତ ସୁଂଦର ଏ ରଣ-ମୋତେ ଋଣୀ ରହିବାକୁ ଦିଅ

ଆଖିରେ ଛଳ ଛଳ ହେଉଥିବା ଲୁହ ଦୁଃଖ ଓ ଖୁଣିରେ

ସେହି ଆଖି ଆନଂଦରେ ସଦା ବହୁତ ପ୍ରେମ ରହିବାକୁ ଦିଅ

ପାଗ ଯେତେ ବଦଳିଲେ ବି

ବସଂତର ପତ୍ରଝଡ଼ା ଋତୁରେ ବି

ମୋର ବଂଧୂମାନଂକୁ ଏଇମିତି ସାରାଜୀବନ ଚିରସବୁଜ ରହିବାକୁ ଦିଅ

ସେ କେବଳ ଦେଖାଣିଆ ବଂଧୁତ୍ୱ ନୁହେଁ

ବିଶ୍ୱାସର ବଗିଚା

ବୟସ ଖୁବ୍ ବଢୁଥାଉ

ସେହି ଚରିତ୍ରରେ ରହିବାକୁ ଦିଅ ।