ପ୍ରିୟା ଏଇ ମଧୁର ମିଳନର ଲଗନେତୁମ

ଏଇ ମଧୁର ମିଳନର ଲଗନେ

ତୁମେ ଭାସି ଭାସି ଆସ ନୀଳ ସପନେ ।

ତୁମରି କଥା ତୁମରି ବ୍ୟଥା

ଅକୁହା ହେଲେ ବି ଦେଖେ ନୟନେ ।

ଅଳସୀ କନ୍ୟା ତୁମେ ମୋ ପ୍ରୀତିଲଗ୍ନା

ଥାଅ ମୋ ଶୟନେ ଜାଗରଣେ ।

କେତେ ନିଟୋଳ ସ୍ମୃତି କିଛି ଅନୁଭୂତି

ଦିଏ ପ୍ରେରଣା ମୋ କ୍ରିୟାନ୍ଵୟନେ ।

ତୁମରି ଆଶା ତୁମରି ଭାଷା

ବୁଝିଥାଏ ମୁଁ ସର୍ବସାଧାରଣେ ।

ତୁମର କୋହ ତୁମରି ଲୁହ

ବୁଝିପାରେ ମୁଁ ତୁମ ଅବର୍ତ୍ତମାନେ ।

ତୁମରି ଭୋକ ତୁମରି ଶୋଷ

ମେଣ୍ଟାଇ ଥାଏ ମୁଁ ପର୍ଯ୍ୟାୟକ୍ରମେ ।

ତୁମ ଆକାଂକ୍ଷା ତୁମେ ତିତିକ୍ଷା

ଝଲସୁଥାଏ ତୁମେ ଅଂଗନେ ।

ତୁମରି ମୋକ୍ଷ ତୁମର ମୁକ୍ତି

ଜଡିତ ହୁଏ ମୋ କବିତାୟନେ ।