ବିଶ୍ଵାସ

ଦାନ, ଧର୍ମ, ଭିକ୍ଷା, କ'ଣ ଯେ

କୌଣସି ଶାସ୍ତ୍ରରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ!

ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ!

ଏ ପରା ମିଥ୍ୟା ପାପର

ବ୍ୟବସାୟ, ଧନ୍ଦା ସେ ପାଖଣ୍ଡିଙ୍କ…

ତୁମେ ତ ଆତ୍ମା

ଏ ଶରୀର ଯେ କେବଳ

ଏକ ଖୋଳପା, ବସ୍ତ୍ର ମାତ୍ର

ଯାହା କୁହନ୍ତି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ।

ତୁମର ଆବଶ୍ୟକତା

କେବଳ ଆତ୍ମବିଶ୍ଵାସର

ଯେ,

ତୁମେ ଏହି ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ସାକ୍ଷୀ

ତେବେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଶ୍ଵ ହିଁ ମୋର

ଏତିକି ଯଥେଷ୍ଟ

ଅନ୍ୟ କିଛି ବିଶ୍ଵାସର

ଯଥାର୍ଥତା ଲୋଡ଼ାନାହିଁ ।

ବିଶ୍ଵାସ ଅର୍ଥ

ବିଷର ବାସ

ସେଥିପାଇଁ, ଅନ୍ୟପ୍ରତି

ଏହାର ଆବଶ୍ୟକତା ବା କ’ଣ?

ଅଷ୍ଟବକ୍ରଙ୍କ ଭାଷାରେ

ତୁମର ନିଜପ୍ରତି ବିଶ୍ଵାସ ହିଁ

ଯଥେଷ୍ଟ

ମୃତ୍ୟୁପରେ

ଆତ୍ମାର ଶାନ୍ତିପାଇଁ

ପ୍ରାର୍ଥନା, ପିଣ୍ଡ ଆଦି

ଯେଉଁ ପ୍ରଥାସବୁ, ବ୍ୟର୍ଥ

କାରଣ ସେ ତ ଶରୀରର ସମାପ୍ତି

ଆତ୍ମା ତ ଅମର

ସେ ପ୍ରାର୍ଥନା, ଭକ୍ତି

ମୂଲ୍ୟହୀନ...

ଜୀବିତାବସ୍ଥାରେ କାହିଁ

ସେ ଭଲପାଇବା, ଭକ୍ତି!