ବିଶ୍ୱାସେ ମିଳନ୍ତି ହରି

 

ଅଖଣ୍ଡ ବିଶ୍ୱାସେ ଥାଆନ୍ତି ଠାକୁରେ

       ହୃଦୟରେ ବାନ୍ଧିଥାଅ,

ଜୀବନ ସଉଦା ସହଜେ ସରିବ

       ଭକତିରେ ପୂଜୁଥାଅ ।

ଅବିଶ୍ୱାସରେ ତ ପ୍ରୀତି ଆସେନାହିଁ

      କେମିତି ଶୁଣିବେ ପ୍ରଭୁ,

ସମରପି ଦିଅ ନିଜକୁ ନିର୍ଭୟେ

       ତାଙ୍କ କଥା ଭାବୁ ଭାବୁ ।

ଜଗନ୍ନାଥ ପରା ଜଗତ ଠାକୁର

       କରୁଣାର ପାରାବାର,

ବିପଦ ବେଳରେ ସାହାଯ୍ୟର ହାତ

       ବଢ଼ାନ୍ତି ସେ ନିରନ୍ତର ।

ଅନୁଭୂତି ମୋର ସିଏ ତ ନିଜର

       ତାଙ୍କ ପରା ବନ୍ଧୁ ନାହିଁ,

ତାଙ୍କ ପାଇଁ ମନେ ସାହସ ଆସଇ

      ବିପଦର ସାମ୍ନା ପାଇଁ ।

କରେ ନିବେଦନ ତୁମେ ମୋ ଭରସା

      ତୁମ ଇଛା ପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉ,

ନୀଳଚକ୍ରପରେ ପତିତପାବନ

       ବାନା ସଦା ଉଡୁଥାଉ ।

ଅମୃତ ଭରା ସେ ନାମକୁ ତାଙ୍କର

      ଡାକେ ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ,

ଆଖିବୁଜି ତାଙ୍କୁ ଦେଖିନିଏ ଥରେ

      ମନ ହୋଇଯାଏ ପ୍ରୀତ ।

ଭାବନା ମୋହର ବିଶ୍ୱାସରେ ସ୍ଥିତ

      ଜଗନ୍ନାଥ ସର୍ବବ୍ୟାପ୍ତ,

ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମୀ ହରି ଜାଣୁଛନ୍ତି ସବୁ

      ମେଣ୍ଟାଇବେ ମନସାଦ ।

ନିଜ ପିତା ମାତା ଭାଇ ବା ଭଗିନୀ

      ହୁଏ ତ ହୋଇବେ ପର,

ପ୍ରଭୁ ଜଗନ୍ନାଥ ମରଣ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ

      ରହିବେ ହୋଇ ନିଜର ।