ଭୁଲ୍ ଠିକଣା

ବୃଦ୍ଧାଶ୍ରମେ ଜଣେ ବୃଦ୍ଧ କାନ୍ଦୁଥିଲେ

ଆକ୍ଷିରୁ ଗଡାଇ ଲୁହ।

ସହ ବାସୀ ଆସି ପଚାରିଲେ ବସି

କିମ୍ପାଇଁ କାନ୍ଦୁଛ କୁହ।।

ଲୁହପୋଛି ବୃଦ୍ଧ କହିଲେ ପୁଅକୁ

ଲେଖିଲି ଦୁଃଖ ଜଣାଇ ।

ପନ୍ଦର ଦିନର ଅନ୍ତରେ ଡାକିଆ

ଚିଠିଟି ଦେଲା ଫେରାଇ।।

ପାଇବା ଲୋକର ଭୁଲ୍ ଠିକଣା

ଲେଖା ଅଛି ଚିଠି ପରେ ।

ଭୁଲିବି ନାହିଁ ମୋ ଘରର ଠିକଣା

ଜନମିଛି ଯେଉଁ ଘରେ।।

ଅଣଦେଖା କେବେ କରି ତ ନଥିଲି

ପିତା ମାତାଙ୍କ ସେବାରେ ।

ବାପ ମା ଦୁହେଁ ଆକ୍ଷି ବୁଜିଥିଲେ

ମୋହରି କୋଳେ ଶାନ୍ତିରେ।।

ବୁଢ଼ୀ ଚାଲିଗଲା ସୁଖେ ଆରପାରି

ଏକୁଟିଆ କରି ମୋତେ ।

ସେହି ଦିନ ପରେ ପୁଅ ବୋହୁ ମିଶି

ହୀନସ୍ଥା କରିଲେ କେତେ ।।

ବରଷକ ପରେ ନେଇଯିବେ କହି

ଛାଡିଗଲେ ଏ ଆଶ୍ରମେ ।

ଦୁଇ ଯାଇ ତିନି ବରଷ ବିତିଲା

ଆସିଲେନି କେହି ଦିନେ।।

ଡାକିଆ କହିଲା ଘରବାଡି ବିକି

କାହିଁ ଗଲା ତୁମ ପୁଅ ।

ଭୁଲ୍ ଠିକଣା ଆଉ କାହା ଘରେ 

ଚିଠି ଦେଇଥାନ୍ତି କୁହ ।।