ଭୋକର ଚିତ୍ର

ଦେଖୁଛି ତୁମର ତ୍ରିତଳ ପ୍ରାସାଦ

ରାସ୍ତାକଡେ ବସି ବସି

ତୁମ ରୋଷେଇର ମହ ମହ ବାସ୍ନା

ନାକେ ମୋ ବାଜୁଛି ଆସି I

ପେଟରେ ପଡିନି ଦାନା କଣିକାଏ

ହାଲିଆ ମୁଁ ଖଟି ଖଟି

ତୁମ ରୋଷେଇର ମହକରେ ମୋର

ଭୋକ ବଢିଯାଏ ବେଶି I

ତୁମେ କି ଭାବିଛ ଖୁସିରେ ରହିବ

ମୋ ଦୁଃଖକୁ ଦେଖି ଦେଖି

କେହି କଣ କେବେ ସୁଖରେ ରହଛି

ଅନ୍ୟକୁ ଦୁଃଖରେ ରଖି I

କେତେଦିନ ଆଉ ରହିବି ଏମିତି

ଏକଲୟେ ଥିବି ଚାହିଁ

ତୁମ ମଉଜକୁ ଦେଖି ଦେଖି ମୋର

ମୁଣ୍ଡ ମାରିଯାଏ ଝାଇଁ I

ତୁମ ଘରେ ନିତି ଖଟି ଖଟି ଦେଖ

ପେଟ ପୁରେନାହିଁ ମୋର

ସେଥିପାଇଁ ଭାବେ ତୁମ ବିରୁଦ୍ଧରେ

ଉଠାଇବି ମୋର ସ୍ୱର I

ସବୁ ନିଷ୍ପେସିତ ଦଳିତଙ୍କ ସ୍ୱରେ

କମ୍ପି ଉଠିବ ଏ ଧରା

ତୁମ ସୁଖଶିରୀ ମାଟିରେ ମିଶିବ

ଜାଗିଲେ ସର୍ବହରା I