ଭୋଜି

ଭୋଜି କରିବାଟା ଶୁଣେ ଯେବେ ମୁହିଁ 

    ଭାବେ ପିଲାବେଳ କଥା

ରବିବାର ଛୁଟି ଆସି ଯାଏ ଯେବେ         

     ଥଣ୍ଡା ହୁଏ ଆମ ମଥା ।

ଜୋର ପୋଖରୀକୁ ଗାଧୋଇ ଯାଇଣ

    କାଠକୁ ଗୋଟାଇ ଆଣୁ

ବଡ ପିଲା ସବୁ ଦାୟିତ୍ବ ନିଅନ୍ତି 

    ଆମେ ଗପୁ ଏଣୁ ତେଣୁ ।

ଭାଗ ବାଣ୍ଟି ସବୁ ନେଇ ଆସି ଥାଉ

     କେତେ ଜିନଷ ଯେ ଘରୁ

ଲଙ୍କା ଆମ୍ବ ତୋଟା ମାଳେ ବସି ଆମେ

    ଭୋଜି ଆଲୋଚନା କରୁ ।

ପ୍ରତି ରବିବାରେ ଭୋଜି କରୁ ଆମେ

    କେତେ ମଜା ଲାଗେ ସତେ

ଘରର ଚାଊଳ ଘରର ପରିବା

     ଚାନ୍ଦା ବି ଆଦାୟ କେତେ ।

ବଡ ପିଲା ଯେବେ ବଡ ହୋଇଗଲେ

     ବଣ ଭୋଜି କରି ଗଲେ

ଆମ ଭୋଜି ଆମେ ନିଜେ ବନେଇଲୁ

     ସେମାନେ ଦେଖନ୍ତି ଭଲେ ।

ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଆମେ ରାନ୍ଧିବା ଶିଖିଲୁ

    ମିଳିମିଶି ସବୁ କଲୁ

ଘରୁ ଥାଳି ଗିନା ନେଇ ଯାଇ ଆମେ

    ଏକାଠି ବସି ଖାଇଲୁ ।

ପ୍ରତି ରବିବାର ଭୋଜିକୁ ଦେଖିଣ

    ବଡ ପିଲା ଆସି ଯାନ୍ତି 

ଯେବେ ଅଣ୍ଡା ଝୋଳ ଚିକେନ୍ ହୁଅଇ

    ଆମ ସାଥେ ସେ କରନ୍ତି ।

ଯେତେ ଦୂରେ ଭୋଜି ହେଉଥାଉ ପଛେ

     ପିଲାମାନେ ଧାଇଁ ଯାନ୍ତି

ଥରେ ଖାଇ ଥିଲେ ଆଉ ଥରେ ପୁଣି

     ମାଆ ସାଙ୍ଗେ ଯାଇଥାନ୍ତି ।

ବିବାହ ଭୋଜି ତ କେବେ ହେଉ ଥାଏ 

     କେବେ ପୁଣି ବ୍ରତଘର

ଶୁଦ୍ଧିକ୍ରିୟା ଭୋଜି କାର ହେଇଥାଏ

    ଜନ୍ମ ଦିନରେ କାହାର ?

ଏବେ ବ୍ୟାଚ୍ ଭୋଜି କରନ୍ତି ଅନେକ

    ସେ ଭୋଜି ଅତି ନିଆରା

ବହେ ଦିନ ପରେ ବନ୍ଧୁତା ମିଳନ 

    ଝରେ ଖୁସିର ପସରା ।

ବଡ ଦିନ ଭୋଜି ହେଇଥାଏ କେତେ

     ହୁଏ ପୁଣି ନୂଆ ବର୍ଷେ

କେତେ ଆମ୍ବ ତୋଟା ନଦୀ କୂଳ ସ୍କୁଲ 

     ଘରେ କରେ କେ ହରଷେ ।

ଗାଆଁ ଯାତ୍ରାରେ ଯେ ହୋଇଥାଏ ଭୋଜି

    ଖାଇଥାନ୍ତି କେତେ ଲୋକ

ମନ୍ଦିର ସ୍ଥାନରେ ଭୋଜି ହେଇଥାଏ

     ଭକ୍ତ ଖାଆନ୍ତି ଅନେକ ।

ପିଲା ଠାରୁ ବୁଢା ସବୁ ମନେ ଥାଏ

    ଭୋଜି ଖାଇବାର ଆଶା

ସମସ୍ତେ ଆନନ୍ଦେ ଭୋଜି କରିଥାନ୍ତି 

    ଛାଡେନି କାହାର ନିଶା ।

ଭୋଜି ମନେ ଖୁସି ଆଣି ଦିଏ ଯେତେ

    ସେ ଖୁସି ମିଳେନା କାହିଁ 

ଭୁଲି ହୁଏନି ସେଇ ଭୋଜି ଖୁସି ନା

    କଥାରେ ହୁଅଇ କହି ।

ଭୋଜିରେ ବହୁତ ଖାଇ ହେଇ ଯାଏ

    ଭାବିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗେ

ମଜା ତାମସାର ଖୁସିର ଭିତରେ

    ଭୋଜି ସରି ଥାଏ ବେଗେ ।

ସବୁଠୁ ନିଆରା ଥାଏ ବଣ ଭୋଜି

     ଆଣେ କେତେ ଅନୁଭୂତି

ସମୟ ସାଥିରେ ସିଏ ବହି ଯାଏ

     ରହିଯାଏ ତାର ସ୍ମୃତି ।