ବର୍ଷା ରାଣୀ

ଆଗୋ ପ୍ରିୟତମା ଅଳସୀ ବନ୍ଦନା

  ମେଘ ଧାରା ପରା ତମେ

ପହିଲି ବର୍ଷା ର ପହିଲି ଛିଟାରେ

  ଭିଜେଇ ଦିଅ ଯେ ମତେ ।

ତୁମରି ସ୍ପର୍ଶ କୁ ଅନାଇ ରହିଛି

  ଗଛ ଲତା ଜୀବଜନ୍ତୁ

ଅଭିମାନ ଛାଡି କର ଆବିର୍ଭାବ

   ଉଦ୍ଧାରିବେ ସବୁଜନ୍ତୁ ।

ଗଛଲତା ସବୁ ଶୁଷ୍କ ଯେ ଦିଶଇ

   ରବି ଜ୍ଵଳା ଭୟଙ୍କର

ତୁମରି କରୁଣା ବାରି ଧରା ଧାମେ

  ମନେ ଭରିଥାଏ ତୃଷ୍ଣା ।

ମେଘର ପ୍ରେୟସୀ ବରଷା ରାଣୀ ଯେ

   ବାରି ଧାରା ଦିଅ ଢ଼ାଳି

ଚାହିଁ ରହିଅଛି ସମଗ୍ର ଜଗତ

  ଆକୁଳ ଚିତ୍ତ ରେ ଆଜି ।

ବୁନ୍ଦା ବୁନ୍ଦା କରି ଛିଞ୍ଚି ଦିଅ ଜଳ

  ଖୁସିରେ ନାଚୁ ଦୁନିଆ

ନରନାରୀ ଠାରୁ ଜୀବଜନ୍ତୁ ଯାଏ

   ଖୁସିରେ ଭରୁ ଦୁନିଆ ।

ଅମାନିଆ ମୋର ଅବୁଝା ମନକୁ

  ଦିଅ ଟିକିଏ ବୁଝାଇ

ମାନୁନାହିଁ ବୋଲ ତୁମ ଆଗମନେ

  ପାଇବାକୁ ଟିକିଏ ଛୁଆଁ ।

ପୃଥିବୀ ମାଆ ର ବକ୍ଷ ର ଯନ୍ତ୍ରଣା

  ଧୀରେ ଧୀରେ ଯାଉ ଭରି

ହସିବ ଦୁନିଆ ହସିବ ପୃଥିବୀ

  ସବୁଜ ବନାନୀ ଘେରି ।

ଧିରି ଧିରି କରି ଚୁପି ଚୁପି କରି

  ବରଷା ଆସଇ ମାଡ଼ି

ମନରେ ଦେହରେ ଉନ୍ମାଦ ଭରଇ

   ଖୁସି ରେ ଛାଡନ୍ତି ରଡ଼ି ।