ଭଲପାଏ

ନୀଳବର୍ଣ୍ଣ ଏଇ ଆକାଶ ର 

ବିସ୍ତୀର୍ଣ୍ଣ ଚାଦର ତଳେ, 

ଭଲପାଏ ମୁହିଁ ବସି ରହିବାକୁ

କ୍ଷଣେ ତୋହରି କୋଳେ।

ପରଜାପତି ଡେଣା ଝାଡଇ

କୋମଳ ଫୁଲ ଦେହେ,

ମନ ଭରି ତା'କୁ ଦେଖି ନେବାକୁ

ସତେ ମୁଁ ଭଲପାଏ।

ମିଠାମିଠା ତୁମ କଥା ର ଯାଦୁ ରେ

ଜାଣିଜାଣି ଯାଏ ଫସି,

ଦିନ ପରେ ରାତି କୁହ ତୁମେ କଥା

ମୁଁ ତ ଶୁଣିବି ବସି।

ପାଦ ସହ ତୁମ ମୋ ପାଦ ମିଶାଇ

ଚାଲିବାକୁ କେଇ ପାଦ,

ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ସତ କହି ତ ପାରେନି

ଭାବି ମନେ ପ୍ରମାଦ।

ଭଲପାଏ କିନ୍ତୁ ଭଲ ତ ପାଏନି

ଖୋଲିବାକୁ ମନ କଥା,

ଯଦି ଖୋଲିଦିଏ କହିବନି କିଏ

ପାଇଲେ ମନରେ ବ୍ୟଥା।

ତୁମେ ବି ତ ଥରେ କହିଦିଅ ଖୋଲି

ଗହନ ମନ ଗୁମର,

ତୁମ କଥା ଶୁଣି ଲାଜେଇବ ଫୁଲ

ହସିବ ସେଇ ଭ୍ରମର।