ଭକ୍ତିପୁଷ୍ପ-୧୫

ଗଲେଣି ରଜନୀ

ଆସ ଗୋ ସଜନୀ

ଯିବା ଗୋ ଯମୁନା ପାଣି ଆଣି ,

ବାହାନା ତ ପାଣି

ଉଚ୍ଛୁର କରନି

କେଣେ ଚାଲି ଯିବେ ବେଣୁପାଣି ।

ହଟିଆ ନାଗର

ରସରେ ସାଗର

ବିଳମ୍ବରେ ହେବେ ଛାଟିପିଟି ,

ବଇଁଶୀ କୁ ଫିଙ୍ଗି

କଦମ୍ବକୁ ଭାଙ୍ଗି

ହାଟ ବସେଇବେ ଏଠି ସେଠି ।

ତାଙ୍କ ଅଭିମାନ

କରିବା ଖଣ୍ଡନ

ନାକରେ ପିଇବା ପାଣି ସମାନ ,

ତେଣୁ ଆଗୋ ସହି

ଡେରି କର ନାହିଁ

ସହଳ ସହଳ କର ଗମନ ।

କାହ୍ନୁ ପ୍ରୀତି ସାରି

ପାଣି ଗରା ଧରି

ଫେରିବାକୁ ହେବ ସଖି ସହଳ,

ଚାହିଁ ଥିବେ ଶାଶୁ

ଘରେ ପଶୁ ପଶୁ

ଡେରି ହେଲେ ଉକାଳିବେ ଗରଳ ।

ନଗଲେ ଯମୁନା

ରୋଷ କରେ କାହ୍ନା

ଗଲେ ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା କରେ ଆକଟ ,

ଫେରିଲେ ସହଳ

କାହ୍ନୁରେ ବିକଳ

ଡେରି ହେଲେ ଶାଶୁ କିଳେ କବାଟ ।

ଦୁଇ ନାବେ ପାଦ

ଅଚିରେ ବିପଦ

ଭୋଗୁଛି ଯାତନା ସହି ଅନେକ ,

ପାରୁ ନାହିଁ ଛାଡ଼ି

ଘଡ଼ିଏ ଦି' ଘଡ଼ି

ରହି ପାରିବିନି ସଖି କ୍ଷଣିକ ।