ଭକ୍ତି

ଆମରି ହୃଦୟ ରତ୍ନ ସିଂହାସନ ଦେଖିନେବା ଥରେ ଆସ,

ମାଟିର ଶରୀର ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ମନ୍ଦିର ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତ୍ତିଙ୍କ ବାସ | 1

ଆତ୍ମା ରୂପେ ବିଜେ ନିଜେ ଜଗନ୍ନାଥ ବସିଛନ୍ତି ଆଖିଖୋଲି,

ନିଜର ସୃଷ୍ଟିକୁ ଦେଖି ସେ ଚକିତ ଆହା କି ସୁନ୍ଦର ବୋଲି ! 2

ଅମୃତ ବରଷି ସୁଖକୁ ପରଷି ଦୁଃଖକୁ କରନ୍ତି ନାଶ,

ଚତୁର୍ଦ୍ଧା ମୂର୍ତ୍ତିକୁ ଚିହ୍ନି ନପାରିଲେ ସଂସାର ଲାଗିବ ବିଷ | 3

ହସ୍ତ ପାଦଠାରୁ ମସ୍ତକ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଳଭଦ୍ରଙ୍କର ବଳ,

ସେହିବଳ ଆଉ କଳା-କଉଶଳେ ପାଉ ଆମେ ଅନ୍ନ-ଜଳ | 4

ଧନ-ଜନ ମାନ ସୌଭାଗ୍ୟ ସମ୍ମାନ ଥାଇ ହେଉ ବଳବାନ,

ମୁଖେ ଥିଲେ ହସ ମିଠାମିଠା ଭାଷା ହେବା ଆମେ ସୁଦର୍ଶନ | 5

ଆମ ଶରୀରଟି ଈଶ୍ୱର ମନ୍ଦିର ଆତ୍ମା ହିଁ ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଅଂଶ,

ପ୍ରାଣବାୟୁ ସିନା ଆତ୍ମାର ସେବକ ମନକରେ ତାକୁ ବଶ | 6

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ପାଇଁ ବିଶ୍ୱାସ ହିଁ ଲୋଡ଼ା ଆଉ ଲୋଡ଼ାହୁଏ ଭକ୍ତି,

ଆତ୍ମାପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ନ୍ୟାୟ ସୁଵିଚାର ସତ୍ୟ-ଶାନ୍ତି ପ୍ରେମଶକ୍ତି | 7

ଦେହପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ସୁଷମ ସୁଖାଦ୍ୟ ସ୍ୱଚ୍ଛ-ସୁସ୍ଥ ପରିବେଶ,

ମନପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ବିଳାସ ବ୍ୟାସନ ଜିହ୍ଵାପାଇଁ ଷଡ଼ରସ | 8

ଜୀବନଟି ସତେ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦାନ ମୂଲ୍ୟବାନ ଉପହାର,

ଆଦର ଯତନେ ଖୋଲି ଦେଖି ତାକୁ କରୁଥିବା ବ୍ୟବହାର | 9

ଭାବକୁ ବୁଝନ୍ତି ଭାବଗ୍ରାହୀ ହରି ଭାବରେ ହୁଅନ୍ତି ଛନ୍ଦା,

ଛଅଟି ଭାବରେ ଭଗବାନ ସାଥେ ଭକ୍ତ ହୋଇଥାଏ ବନ୍ଧା | 10

ଭକ୍ତିଦିଏ ଶକ୍ତି ଭାବରୁ ଆସକ୍ତି ଖୋଲେ ମୁକ୍ତିର ଦୁଆର,

ନିଜକର୍ମ ଧର୍ମ ଜ୍ଞାନ ବଳେ ବ୍ୟକ୍ତି ଭାବରେ ହୁଏ ବିଭୋର | 11

ପାଇଥିଲେ ମୁକ୍ତି ମନେରଖି ଭକ୍ତି ଦାସ୍ୟଭାବେ ହନୁମାନ,

ସାଖ୍ୟଭାବ ଥିଲା ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ରଥେ ସାହା ହେଲେ ଭଗବାନ | 12

ବାତ୍ସଲ୍ୟ ଭାବରେ କଳା କହ୍ନେଇକୁ ପାଇଲେ ଯଶୋଦା ମାତା,

ବୈରଭାବ ପାଇଁ କଂସ ଓ ରାବଣ ହୋଇଲେ ଜଗତଜିତା | 13

କାନ୍ତାଭାବ ନେଇ ଗୋପ ଗୋପାଳୁଣୀ ରାହାସରେ ଭାଗନେଲେ,

ମଧୁର ଭାବରେ ରାଧାରାଣୀ ମୀରା କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ନିଜର କଲେ | 14