STORYMIRROR

Lipika Mahapatra

Classics

3  

Lipika Mahapatra

Classics

ନବ ପ୍ରଣୟୀ

ନବ ପ୍ରଣୟୀ

1 min
210



ମାଟିର ସମ୍ମୋହନଭରା ମହକ

ପହିଲି ଆଷାଢ଼ର ଦାନ ନୁହେଁ ତ ଆଉ କ'ଣ ?

ଟିପ ଟିପ ଶବ୍ଦରେ ମଧୁର ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ଭୁରୁ ଭୁରୁ ଗନ୍ଧରେ ମନ ଆନମନା ।

ଏ ଭୂମି ସତେ ନବ ପ୍ରଣୟୀ ନୁହେଁ କି

ଭୂମାରୁ ଝରିଯାଏ ଯେବେ ପ୍ରଥମ ଲୋତକ

ସ୍ପର୍ଶକରେ ସଲ୍ଲଜ ସଧିରେ

ମଜ୍ଜି ମଜ୍ଜି ଆତ୍ମବିଭୋରରେ

ଲୋଟିଯାଏ ମାଟିର ଆଶ୍ୱସ୍ତ ବକ୍ଷରେ ।

ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଯାଉଥାଏ ମାଟିର

ମାଦକିତ ସର୍ବାଙ୍ଗକୁ

ସିକ୍ତ କରି ଭାବଭଙ୍ଗୀ ଭରା ତା ଅବୟବ କୁ

ପ୍ରୀତିର ଉପହାର ସତେକି ଅଜାଡି ଦିଏ

ନବ ପ୍ରେୟସୀ କୋଳରେ ।

ଭୂମି ତ ପ୍ରଣୟରେ ବିଭୋର

ଭୂମାରୁ ଝରୁଥିବା ପ୍ରତି ବର୍ଷା ଠୋପା

ସତେ ଛୁଇଁବାକୁ ଅଧୀର

ତା ଶୁଷ୍କ ଅଧରକୁ

ନୂତନ ପ୍ରଣୟୀର ମରୁଭୂମି ମନକୁ

ପ୍ରୀତିଢାଳି ଉପଶମ କରେ

ମନ ବନ ଘନର ଚରମ ରସିକତାକୁ ।


ଏହା ତେବେ ନୂତନ ପ୍ରଣୟର

ଶୁଭାରମ୍ଭ ଧ୍ୱନି

ପ୍ରଥମ ଆଷାଢ଼ର ଆହା

ପ୍ରତିଶୃତି ବାଣୀ

ଯାହା କେବେଭୂଲି ହେବନି ।


Rate this content
Log in

Similar oriya poem from Classics