ବଢତି ଦିଗେ

ଜୀବନ୍ ର ବଢ୍ ତି ଦିଗେ,

ତୁଇ ଏନ୍ତା ବଢିଚାଲ।

ପଥର୍ ର ଛାତି ଚିରି କରି,

ରାସ୍ତା କେ ବନେଇ ଚାଲ୍।

ମେହେନତର ଅଭାବ୍ ନାଇ,

ଦୁନିଆ କେ ଦେଖେଇ ଚାଲ୍।

ମୁସ୍କିଲ୍ ରାସ୍ତା ନେ ଭିଲ୍ ,

ଜିତ୍ ଆଡକେ ତୁଇ ଵଢି ଚାଲ୍।

କିଏ ତତେ କହେଲା ,

ମାହାପୁରୁ ରାଗ୍ ହେଇଛେ।

କିଏ ତତେ କହେଲା ,

ସମିଆ ଧୋକା ଦେଇଛେ।

ତୁଇ ତ କେଭେ ,

କାହାର୍ ଆଶିର୍ବାଦ ନେ ଜିତ୍ ଖୁଜିଥିଲୁ।

ତୁଇ ତ କେଭେ,

ସମିଆ କେ ନାଇ ନିଜ୍ କେ ଖରାପ୍ କରଲୁ।

ହାର୍ କେ ହରେଇ କରି ,

ଜିତ୍ କେ ତୁଇ ଆଵ୍ ରି ଧର୍।

ପଛ୍ କେ ନାଇ ଦେଖ୍ ,

ବେଟା ଆଗ୍ କେ ନ ମାଡି ଵସ୍।

ପଵନ୍ ତ ଚାହେସି,

ଜଲ୍ଲା ଦୀପ୍ କେ ଲିଭାବାର୍ ଲାଗି।

ହେଲେ ଲିଭେଇ ନି ପାରେ ,

ସେ ଦୀପ୍ ଥି ଘି ଥିଵାର୍ ତକ୍।

ସ୍ବପ୍ନା ମେହେର୍