ବଡ ଛୋଟ

ଛୋଟକୁ ଆଦର ମିଳିଥାଏ ଛୋଟ

ବଡ କୁ ଆଦର ବଡ।

ବଡ ଜ୍ଞାନଗୁଣ ଗାରିମା ପାଖରେ

ସରି ନୁହେଁ ଫୁଲକଢ।

ବଡ ହେଲେ ଯିଏ ପୂର୍ଣ ଚନ୍ଦ୍ର ପରି

ତାପରେ ହୁଏ ନିଊନ।

ଫୁଟିଲା ଫୁଲକି ଫୁଟେ ଆଉଥରେ

ବିକଶିତ ହୁଏ ସାନ।

କ୍ଷୃଦ୍ର ବୋଲି ମୋର ଆଦର ବି ସାନ

ନାହିଁ ମାନ ଅଭିମାନ।

ଦିନେ କ୍ଷୃଦ୍ର ନିଶ୍ଚେ ବଡ ସେ ହୋଇବ

ଏକଥା ଅଛି ପ୍ରମାଣ।

ସାନ ହୁଏ ବଡ ଭଙ୍ଗା ହୁଏ ଦଢ

ପଛମାନେ ହୋନ୍ତି ଆଗ।

ସେଥିପାଇଁ ମୁହିଁ ପଛେ ରହିବାକୁ

ଲୋଡିଥାଏ ପଛଭାଗ।

ସାନ ଆଜି ବୋଲି ଲାଜ ନାହିଁ ମୋର

ନାହିଁ ମନେ ଅପମାନ।

ଫୁଲକଢି ସିନା ବିକଶିତ ହୁଏ

ଫୁଲ ରହେ ଅଳ୍ପ କ୍ଷଣ।