ବାଟବଣା ପଥିକ

ଭାଗ୍ୟର କି ବିଡ଼ମ୍ବନା

କର୍ମର କି ପ୍ରତାରଣା

ପଥିକ ମୁଁ ଆଜି ବାଟବଣା

ବାଟ ଭାବି ଅବାଟେ ମୁଁ ଗଲି

ଆଜି ଅବାଟରେ ବାଟ ଭୁଲି ଗଲି

କିଏ ଅବା ଜାଣିଥିଲା

ସମୟ ଏଇଠି ଥିଲା

ସମୟର ଅତିକ୍ରାନ୍ତ ପରେ

ପଡିଯିବି ସମୟ ଧୋକାରେ

ସମୟର ମାୟାଜାଲେ ଅନ୍ଧ ହୋଇ ଗଲି

କାମନାର ଲେଲିହାନ

କେଜାଣି କି ଆକର୍ଷଣ

ହରାଇଲି ଅକାରଣେ ପକ୍ଷ

ପାଶୋରିଲି ଜୀବନର ଦ୍ରାଘିମା ଓ ଅକ୍ଷ

ଦୁର୍ବାର ଆଶାରେ ଜଳି ଶକ୍ତିହୀନ ହେଲି

ଅତୀତକୁ ଜଳାଞ୍ଜଳି

ଭବିଷ୍ୟ ପଛେ ଧାଇଁଲି

ପଥ ଧାରେ ପଡିଥିବା ଖୁସି

ନ ସାଉଁଟି ଲକ୍ଷରେ ଭରସି

ବୃହତ୍ତର ଖୁସି ସ୍ୱପ୍ନରେ ହତାଦର ହେଲି

ତଥାପି ମୁଁ ବିଚାରୁଛି

ବାଟ କେତେ ବାକିଅଛି

ଥକିବିନି ଠକିବିନି ଆଉ

ବିଗତ ଆୟୁଷ ଯେତେ ଯାଉ

ପଥିକ ମୁଁ ପଥରେ ଶରଧା ରଖି

ଅନାବନା ଖୁସି ଖୁଣ୍ଟି ସୁଖେ ଚାଲିଥିବି