ବାପା ଙ୍କ ତ୍ୟାଗ ରଙ୍ଗ -ରୀତା

ବାପାଙ୍କ ତ୍ୟାଗର ରଙ୍ଗ କାହାକୁ ଜଣାପଡେନି

କଣ ପାଇଁ ତା ମୁଁ ଜାଣିପାରେନି

ହେଲେ ବାପା ସେଇ ତତଲା ଖରା ରେ

ଜମିରୁ ଫେରି

ମୁଁ କଲେଜ ଆସିଲେ ମୋ ଭଲ ମନ୍ଦ ଆଗ

ପଚାରିବସନ୍ତି

ବୋଉ କୁ ତାଗିଦ କରନ୍ତି

ମୋ ଝିଅ କେତେ ସୁଖି ଗଲାଣି

ତାକୁ ଟିକେ ଭଲ କରି ଖୁଆଇବାକୁ

ବୋଉ ବି ଭୁଲିଯlଏ ବାଉଳାରେ

ବାପାଙ୍କ ପେଟ ଭୋକରେ ଜଳୁଥିବ

ମୁଁ ଜିଦ କରେ ମିଶିକି ଖାଇବାକୁ

ବାପା ମୋ ମଥା ଉପରେ

ହାତ ରଖି କୁହଁନ୍ତି

ମୁଁ ତାଙ୍କ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ଅନ୍ନପୂର୍ଣ୍ଣା

ମୋ ବାପା ସବୁବେଳେ

ଆମ ଫୁଲ ବାଛି ବାଛି ନିଜେ କଣ୍ଟା ନେଲେ

କଣ ସୁଖ ଦେଇଛି ମୁଁ ଜାଣେନି

ହେଲେ ଶିଖିଛି ଅନେକ କିଛି

ସ୍ନେହ ,ଦୟା ତ୍ୟାଗ

ଓ ମମତା

ମୁଁ ବି ଗର୍ଵ କରେ ବାପା ତୁମ ପାଇଁ

ତୁମେ କୃଷକ

ଯିଏ ଦିଏ ଦୁନିଆ କୁ ଆହାର

ବାପା ତୁମେ ଓ ମା ଦୁହେଁ ମୋ ଚଳନ୍ତି ଠାକୁର

ସଦା ମୁଁ ସେବୁଥିବି ତୁମ ଦୁହିଁଙ୍କ ପୟର