ଅଫେରା ବସନ୍ତ

ବସନ୍ତ ର ମଳୟ

 ଆଜିବି ବହି ଯାଉଛି 

 ମୋ ହୃଦୟର ଇଲାକାରେ 

ହେଲେ

ମୋ ଠୁ ମୋତେ 

 ଚୋରି ହେଲାପରେ

ପାଲଟିଛି ମୁଁ ଯେମିତି 

 ଏକ ହାତ ଗଢା ମାଟିର ମଣିଷ। 

ନା ଅଛି ଆତ୍ମା 

ନା ଅଛି ହୃଦୟ ର ସ୍ପନ୍ଦନ । 

କେବଳ ଢାଙ୍କି ରହିଛି 

 ରଂଗ ବୋଳା ଚର୍ମ ର ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ।

 ତଥାପି ଅପେକ୍ଷାରତ

 କେଇପଦ କଥାକୁ 

ହୁଏତ ମୂର୍ତ୍ତି ବି

 ପାଇପାରେ ଜୀବଦାନ। 

ହେଲେ ଅଫେରା ବସନ୍ତର 

ସେ ବୋଧେ ରାଜ କୁମାର ।