ଅପେକ୍ଷା

ଜହ୍ନକୁ ମାଗିଲି ଟିକିଏ ହସ ମୁଁ ହସିଦେଇ ଚାଲିଗଲା     

ରାତିକୁ ମାଗିଲି ମୁଠାଏ ସପନ ସକାଳ ସଅଳ ହେଲା ।

ଫୁଲକୁ ମାଗିଲି କୋମଳତାକୁ ଟିକେ ରଙ୍ଗେଇବା ପାଇଁ ଦେହ  

ମୁରୁକି ହସି ସେ ମୁହଁ ମୋଡ଼ିଦେଲା ସମ୍ଭାଳି ନ ହେଲା କୋହ ।

ପକ୍ଷୀକୁ ମାଗିଲି ଅନନ୍ତ ଆକାଶ ଟିକିଏ ଅଳପ ସ୍ଥାନ    

ଉଡିଗଲା କେଉଁ ଘର ବନସ୍ତକୁ ନ ଦେଇ ତାହାକୁ ଧ୍ୟାନ ।

ଆକାଶକୁ ଦିନେ ମାଗିଲି ବିସ୍ତୃତି ହାତକୁ ଅଳପ ଦିଅ    

ଚାହିଁଲାନି ଥରେ ପାତି ସେ ଶ୍ରବଣ ଭସାଉଛି ଭବ ସୁଅ ।

ସମୀରକୁ ଦିନେ ମାଗିଲି ନିଃଶ୍ୱାସ ଟିକିଏ ଛୁଇଁଦେଇ ଗଲା ଚାଲି  

କହିଲା ସଧିରେ ଶୟନେ ସର୍ବଦା ରହିବାଟା ଯାଅ ଭୁଲି ।

ମାଗିଲି ଧରାକୁ ମାଟିକୁ ମୁଠାଏ ମୁଣ୍ଡରେ ବୋଲିବି ବୋଲି  

କୋଳେଇ ନେଲା ସେ ଦେଇ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ହୃଦୟ ଦରଜା ଖୋଲି ।

ବିଶାଳ ପଣତ ପାତି ଦେଇଅଛି ମୋ ଠାରୁ କଳି ସର୍ଜନ   

ଝରିପଡୁ ଯେବେ କୋଳେ ତୋଳି ନେବି ଦେଖୁ ତା ମିଠା ସପନ ।