ଅମର ଯବାନ୍

ଚିର ବନ୍ଦନୀୟା ବିଶ୍ବ ମୋହନୀୟା

ଏଇ ସେ ଭାରତ ବର୍ଷ, 

ପ୍ରତି ରକ୍ତ ବିନ୍ଦୁ ଝରି ପଡ଼େ 

ଭାରତୀୟ ଇତିହାସ ।

ଦେଶର ତ୍ରିରଙ୍ଗା ପତାକା ,ରାଷ୍ଟ୍ରୀୟ ପ୍ରତୀକ 

ଦେଖ ଫରଫର ହୋଇ ଉଡ଼ୁଛି 

ଅଖଣ୍ଡ ଭାରତ କହୁଛି ବାର୍ତ୍ତା 

ପୂର୍ବ ପୁରୁଷଙ୍କ ଗାୈରବ ଗାଥା ।

ଏକ ମନ ଏକ ମନ୍ତ୍ର ନେଇ 

 ଭାବୁଛୁ ଯେ ଦେଶ ମାତୃକା ପାଇଁ ।

ସାଦରେ ପାଳିବା ଅମୃତ ମହୋତ୍ସବ।

କାହିଁକି ନା ଆମେ ତ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତର ମଣିଷ ! 

କିନ୍ତୁ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି କି ଥରେ  

ଆଜି ଯେଉଁ ଦମ୍ଭର ସହିତ ନିଜକୁ 

ସ୍ଵାଧୀନ ଭାବରେ ଘୋଷଣା କରୁଛ 

 ସେଇଟା କାହା ବଳିଦାନର ଫଳ ,

 କାହା ନିଗିଡା ଲୁହ ଆଉ ଲହୁର ଅନୁଦାନ ! 

ବୀରତ୍ଵ,ଦେଶପ୍ରେମ,ତ୍ୟାଗର ପରିଚାୟକ ।

ଥରେ କେବେ ଭାବିଛନ୍ତି ନିଜ ଘର ସଂସାର ,

 ପରିବାର ଭୁଲି ଆମକୁ ସୁରକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା 

 ସେଇ ଅମର ବୀରଙ୍କ ବଳିଦାନର ଅମର ଗାଥା । 

 ଥରେ ଭାବି ଦେଖନ୍ତୁ, 

 ଆପେଆପେ ବାହାରି ପଡିବ ପାଟିରୁ 

 “ହେ ବୀର ଯବାନ ତୁମକୁ ମୋର ସଲାମ ।

 ଯାହା ସେଇ ବୀର ସୈନିକ ମାନଙ୍କର

ଯେଉଁଠି ଫୁଟି ଉଠିଛି ତାଙ୍କ 

 ଲୁହ ଲହୁର ନିଚ୍ଛକ ପ୍ରତିଛବି ।