ଅଳପ

ଭକତି କରେ ଯେ ଅଳପ ସୁଖ

କୃଷ୍ଣ ନାମ ଧର ଅଳପ ଦୁଖ

ଅଳପ ପ୍ରି ତି ରେ କଳପ ଶାନ୍ତି

ରାଧାନାମ ରଶେ ଅଳ୍ପ ଭିତି ।

ପଂଚୁକ ସକାଳେ ଅଳ୍ପ ଉଷୁମ

ଗାଧୋଇ ଭଜ ହେଅଳ୍ପ ତା ନାମ

ଅଳପ ଭଜିଲେ ପ୍ରବଳ ଆସେ

ଭକତ ଅଳପ ବିରୋଧ ଭାଷେ ।

ଅଳପ ଗାୟିକା ଅଟନ୍ତି ସତୀ

ଚଂଦାମୁଣ୍ଡିଆ ଅଳ୍ପ ଦରିଦ୍ର ହ୍ବନ୍ତି

ଧନବନ୍ତ ଅଳ୍ପ ବିନୟୀ ଥାନ୍ତି

ଦାନ୍ତୁରା ଅଳପ ମୁ୍ର୍ଖ ବୋଲାନ୍ତି ।

ଏକ ଆଖିଆ ଅଳ୍ପ ହୁଅନ୍ତି ସନ୍ଥ

ବ୍ୟବସାୟୀ କହେ ଅଳପ ସତ୍ୟ

କରଣ ନୁହଁଇ ଅଳ୍ପ ବୁଧିଆ

ରାଜନିତିଆ ଅଳ୍ପ ସଜ୍ଜନ ଛୁଆ ।

ବିଟପି ର ଥାଏ ଅଳ୍ପ ପବିତ୍ରତା

ବି୍ଦ୍ୟାରତ ପାଏ ଅଳ୍ପ ବିଫଳତା

ଗୁଣବାନ ଅଳ୍ପ ବଂଚେ ବହୁଦିନ

ଜଳ ବିହୁନେ ଅଳ୍ପ ବଂଚଇ ମିନ ।

ଉଦାର ମଧ୍ୟେ ଅଳପ ଧନୀ

ସମଗ୍ର ଦେଶେ ଅଳପ ଗ୍ୟାନୀ

ପଣ୍ଡିତ ଅଥେ ଅଳ୍ପ ଗର୍ବହିନ

ଦାତା କରେ ଅଳ୍ପ ବିନମ୍ର ଗୁଣ ।

ସଂଯମୀ ମାନବ ର ଅଳପ ସୁଖ

ସତ୍ୟ ପାଶରେ ଥାଏ ଅଳ୍ପଦୁଖ

ପରଧନ ଆଣେ ଅଳପ ଭୋଗ

ଇର୍ଷାଳୁ ର ଅଳ୍ପ ପୋଷଣ ଦୁଖ ।

ନିଇତି ଅଳପ ବୋଲ ହେ ହରି

ଅଳପ ବୋଲିଲେ ହେବୁ ତୁ ପାରି

ଅଳପ ର ଅଟେ କଳପ ସ୍ବପ୍ନ

ସପନ ନ ହୁଏ ବି ଅଳ୍ପ ପୁରଣ ।