ଅଲିଅଳୀ

 

ସଂସାର ଜୀବନ ହୁଏ ଚିରନ୍ତନ

    ନୂତନ ସୃଜନୀ ଆସିଲେ ଧରା,

ଦାମ୍ପତ୍ୟ ଜୀବନ ହୁଏ ଯେ ସଫଳ

    ଘରେ ନବ ଶିଶୁ ଜନ୍ମିଲେ ପରା |

ବିଧାତା ନିୟମେ ଧରାବନ୍ଧା ଏହା

    ପୁରୁଷ ପ୍ରକୃତି ମିଳନେ ସୃଷ୍ଟି,

ସୃଷ୍ଟିର ଆରମ୍ଭୁ ଚାଲିଛି ଏ ଧାରା

     ଯୁଗ ଯୁଗ ପରା ଗଲାଣି ବିତି |

ସଂସାର ଉଦ୍ୟାନେ ସବୁ ମହକିତ

     ଭଲ ମନ୍ଦ ସେଠି ହୁଏନି ବଛା,

ପୁଅ ଅବା ଝିଅ ଦୁହେଁ ତ ସମାନ

    ନୂଆ ସମ୍ଭାବନା ଭରେ ନିୟନ୍ତା |

ପୁଅ ଜନ୍ମ ହେଲେ ଗେହ୍ଲା ହୋଇଥାଏ

     ଝିଅ ଅଲିଅଳୀ ହୁଏ ତ ଘରେ,

ତା କୁନୀ ଓଠର ଦୋତୁଣ୍ଡା କଥାରେ

   ପିତାମାତାଙ୍କର ଦୁଃଖ ଯେ ସରେ |

ଭାଇର ହୁଏ ସେ ଗେହ୍ଲି ଭଉଣୀଟେ

     ଦାଣ୍ଡରେ ଚଳାଏ ହାତକୁ ଧରି,

ଯାହା ଅଳିକରେ ମିଳିଯାଏ ତାକୁ

     ହସି ସୁଖ ଦିଏ ହୃଦୟେ ଭରି |

ସଂସାର କୁହେ ତ ଝିଅ ନୁହେଁ ସିଏ

     ସୃଷ୍ଟିକୁ ଆସିଛି ରତନଟିଏ,

ଦିନେ ମାଆ ହୋଇ ପିତାମାତା ନାମ

    ସଂସାରେ ରଖିବ ଦୁହିତା ହୋଇ |

ଅତି ଅଲିଅଳୀ ସେ ରାଜକୁମାରୀ

     ବଡ଼ ହେଲେ ଯାଏ ଶାଶୁଘରକୁ,

 ପିତାମାତା ଦୁହେଁ କନ୍ୟାଦାନ କରି

     କୃତାର୍ଥ ମଣନ୍ତି ଚାପି କୋହକୁ |