ଅହଙ୍କାର

ଗାଡି ଘୋଡା କୋଠା ତଳ ବହୁତଳ

ଗଚ୍ଛିତ ଧନ ଦୈ।ଲତ

ଭୃତ୍ୟ ଅନୁଚର ଖଞ୍ଜା ଦାସଦାସୀ

ମୂଲ୍ୟବାନ ପରିଚ୍ଛଦ ।

ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ବାହ୍ୟ ଚାକଚକ୍ୟ

ନୁହଁଇ ପ୍ରକୃତ ସୁଖ

ବୃଥା ଅହଙ୍କାର ମରୀଚିକା ପଥେ

ଧାଉଁଥାଏ ନର ମୂର୍ଖ ।

ଆଜି ହେଉ କାଲି ମରିବ ମଣିଷ

ନେବ ନାହିଁ କିଛି ସାଥେ

ପୋଡି ଜଳି ଦେହ ହୋଇବ ପାଉଁଶ

ପୋତି ହେବ ଦିନେ ଗାତେ ।

ତ୍ୟାଗ ସେବା ଦାନ ପର ଉପକାର

ଜୀବନର ପୁଣ୍ୟ ବ୍ରତ

ଆଚରେ ସୁଜନ ଶାନ୍ତି ଓ ଅହିଂସା

ଧର୍ମ ସତ୍ୟ ଏକନିଷ୍ଠ ।

ସଂସାରେ ନିଜର କର୍ମ ଓ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ

କରେ ସିଏ ନିୟମିତ

ସୂଚାରୁ ରୂପରେ ନିଭାଏ ସମ୍ପର୍କ

ନ ହୁଅଇ ଲୋଭଗ୍ରସ୍ତ ।

ବୃଥା ଅଭିମାନ କ୍ଷମତା ବଡିମା

କ୍ରୋଧ ହି°ସା ଭୟଙ୍କର

ଅନିଷ୍ଟ କରଇ ସମାଜ ଜୀବନ

ମହାପାପ ଅହଙ୍କାର ।

 -------