ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନ

ନିଦ୍ରିତ ରଜନୀ ଯାଇଅଛି ପାହି, 

ହୃଦୟରେ ଅଛି କୋହ 

ତୁମରି ବିହୁନେ ଏ ମୋ ପରିଧି, 

ଦିଶେ ଅନ୍ଧକାରମୟ l

ଯାଦୁକରୀ ତୁମ ସ୍ନେହ ବୋଳା କଥା

ହୃଦୟେ ଅଲିଭା ଗାର, 

ସମୟର ନଈ ଯିବ ସିନା ବହି

ଅନ୍ତରୁ ନହେବ ପର l

ଉଦୟ ସୂରୁଜ ଅସ୍ତଗାମୀ ହୁଏ

ଦିନ ପରେ ଆସେ ରାତି, 

ମନର ବନାନୀ ତୁମରି ବିହୁନେ 

ଆନ୍ଦୋଳିତ ହୁଏ ନୀତି l

ତୁମରି ସ୍ନେହରେ ବନ୍ଧା ମୋ ଜୀବନ

ତୁମେ ମୋ ପାଇଁ ସଦା 

ଜୀବନର ଏଇ ଦୋଛକି ମୋଡ ରେ, 

ତୁମ ବିନା ମୁଁ ଅଧା l

ତୁମ ଠାରୁ ମୁଁ ଅଲଗା ହୋଇଲି 

ମନରେ ତୁମରି ଦାଗ, 

ସ୍ବପ୍ନ ମୋ ପାଇଁ ହୋଇଗଲା ସ୍ନେହ 

ଛାଇ ଗଲା କଳା ମେଘ l

ଅଦିନ କୁହୁଡି ଅଦିନିଆ ମେଘ 

ବୈଶାଖ ଗ୍ରୀଷ୍ମର ଦାଉ,  

ସହି ହୁଏ ନାହିଁ ଏତେ କଷ୍ଟ ଅବା

ଜୀବନଟା ପଛେ ଯାଉ l

ଅଦିନେ ମଉଳି ଫୁଲ ଯେବେ ଫୁଟେ 

ମାଳୀକୁ କେ ଦେବ ମୂଲ, 

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ତୁମ ସପନ ସୌଧ 

ବୁଝିବ କେ ଭଲ ମନ୍ଦ l