ଅବ୍ୟକ୍ତ ଅନୁଭବ ଏକାଦଶ ଭାଗ

ପ୍ରତି ମୁହୁର୍ତ୍ତ ମୋର

ତୁମ ସାନିଧ୍ୟ ରେ ଯେମିତି 

ମହାର୍ଘ ପାଲଟି ଯାଏ

କେହି ମାେ ସହ ରହୁ ନ ରହୁ

ତୁମେ ତ ପାଖେ ଥାଅ

ସଚ୍ଚୋଟ ସାଥିଟେ ପରି

ବିଶ୍ଵସ୍ତ ହୃଦୟ ଟେ ପରି ।

ତୁମେ ତ ଖୋଲା ଆଉ 

ଖାଲି ପୃଷ୍ଠାର ଡାଏରୀ ଟେ

ତୁମେ କେବେ କଷ୍ଟ ଦେଇନ

ବରଂ ମୋ ଦୁଃଖ ସୁଖ

ହସ କାନ୍ଦ ସବୁ ଅନୁଭବକୁ

ତୁମ ଭିତରେ ସାଇତିଛ

ମୋତେ ଆଶ୍ବସ୍ତ କରି ।

ତୁମେ ସାହସ ଦେଇଛ

ସାହାରା ସାଜିଛ

ମାେ ସବୁ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଭାବକୁ

ଅର୍ଥପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଛ

କେତେ କାନ୍ଦିଛି ତୁମ ପାଖେ

ସବୁ ଲୁହ ଶୁଖି ଗଲା ପରେ

ପୁଣି ଆଗକୁ ବଢ଼େ

ତୁମକୁ ଛୁଏଁ ନିଜର ପରି ଲାଗ

ମୋ ଠାରୁ ତୁମର

କିଛି ନଥାଏ ପାଇବାର ଭାଗ  

ମାେ ପାଖେ କଣ ଅଛି ଯେ

ମାେ ଭାଵନା ସବୁ

ତୁମ ପାଖେ ଉଦ୍ଜିବୀତ

ସଦ୍ୟ ସ୍ନାତା ଘାସ ଫୁଲ ପରି

କେତେ ମନର ଭାଷା 

ଶୁଣ ସବୁ ଗୋପନରେ

ସେଥିପାଇଁ ପ୍ରତି ଦିନ

ପ୍ରତି ସ୍ମୃତି ଅନୁଭୂତି ମୋର

ତୁମ ଖୋଲା ହୃଦୟରେ ସାଇତା ।