ଅବିଶ୍ୱାସ

ସମ୍ପର୍କର ବିରାଟ ଅଟ୍ଟାଳିକା...

କ୍ଷଣକେ ଧୂଳିସାତ ହୋଇଯାଏ,

ଯେବେ...

ଅବିଶ୍ୱାସର ସୁକ୍ଷ୍ମ ଝଡ଼...

ବାତ୍ୟାର ରୂପ ନିଏ । 

ଅନ୍ତହୀନ ସମାନ୍ତରାଳ ରେଖାପରି...

ଚାଲିଥାଏ ବିକ୍ଷୁପ୍ତ ଜୀବନ,

ଆଉ...

ଅତୀତର ତର୍ଜମା କରୁଥାଏ ...

ଏଇ ଅଶାନ୍ତ ମନ। 

ଝାପ୍ସା ଝାପ୍ସା କ୍ୟାନଭାସ୍ ରେ...

ପ୍ରତିକୃତି ହୁଏ ଧୂଳିମୟ,

ପୁଣି...

କେହି ଜଣେ କହୁଥାଏ...

ହେ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଭୁଲ୍ କାହାର । 

ଅନ୍ତ ଚେତନା ମୋର...

କରେ ତୀବ୍ର କମ୍ପନ,

କିନ୍ତୁ...

ମନେପଡେ ପୁରୁଣା କଥା...

ସମ୍ପର୍କର ନିବିଡ଼ ବନ୍ଧନ । 

ନିଶ୍ୱାସର ପ୍ରତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ...

ବିଶ୍ୱାସର ସ୍ରୋତ ଖୋଜେ,

ଆଉ...

ପୁଣିଥରେ ମିଶିଯିବାକୁ ଚାହେଁ...

ଶେଷ ନିଶ୍ୱାସ ଯାଏଁ ।