ଅଭିମାନ .................

ଆରେ ତୁମ କଣ କିଛି ବୁଝି ପାରୁନାହଁ

ମୋର ଏତେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓ ବେଦନାକୁ ଦେଖି

ସବୁ ଏହି ଛାତିରେ ମୁଁ ଜାବୁଡି ଧରିଛି

ଖାଲି କୋହ ହୋଇ ସବୁ ଦାବି ରହିଛି |

କେତେ କେତେ କୋହକୁ ଏବେ ଚାପି ଧରିବି

କେତେ ଦୁଃଖ ଆଉ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସହିବି

କେତେ ଆଉ ହସିବାର ମିଥ୍ୟା ନାଟକ କରିବି

ଆଉ ଆଖୁର ଲୁହକୁ ଆଖିରେ ମାରିବି ?

ଯଦି ଏତେ ସବୁ କରିବାର ଥିଲା ମନ

ତେବେ କାହିଁକି କରିଥିଲ ଦେବା ନେବାର ପ୍ରହସନ

କାହିଁକି ସେହି ଦେବା ନେବାରେ ଭୁଲିଲ ସମ୍ମାନ

ଆଉ ଏହି ମନରେ ଭରିଦେଲ,ଏତେ ଅଭିମାନ ?

ଏହି ଅଭିମାନ ମୋର ସବୁ ଲୁଚାଇ ରଖିଛି

ସେଥିପାଇଁ ଛାତିରେ କୋହ ହୋଇ ସିଏ ଉଠୁଛି

ବେଳେ ବେଳେ ଅଭିମାନ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କରୁଛି

ଏହି କୋହ କାହିଁପାଇଁ ଲୁହ ନ ହେଉଛି ?

ଅଭିମାନର ପ୍ରଶ୍ନ ଶୁଣି କୋହ ଦେଖୁଥାଏ

ଆଖିରେ ଲୁହ ହୋଇ ସିଏ ଭରିଯାଏ

କିନ୍ତୁ ,ବୋହି ନପାରି ଆଖିରେ ଶୁଖିଯାଏ

ତା ଦୁଃଖ ବୁଝିବ ଭଲା କାହିଁକି କିଏ ?

ଅଭିମାନ କିଛି ଆଉ ପ୍ରଶ୍ନ ବା କେମିତି କରିବ

କେ ବା ତାକୁ ସବୁ ଉତ୍ତର ଦେବ

ଏଇ କୋହ କେବେ ଲୁହ ହୋଇ ବହିବ

ଯନ୍ତ୍ରଣାର କିଛି ଉପଶମ ତେବେ ହେବ !

ଅଭିମାନକୁ ଦେଖି ମନ କହେ ,କାହିଁକି ଭୁଲୁଚୁ

ତୁ ତ ସେହି ମିଥ୍ୟା ଆଉ ପ୍ରତାରଣାରୁ ଜନ୍ମିଛୁ

ପ୍ରତିଶୃତିର ବାହାନାରେ ଖାଲି ଧୋକା ପାଇଛୁ

ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖି ମାୟାଜାଲେ ଛନ୍ଦି ହୋଇଛୁ |

ଅଭିମାନ ବୁଝିପାରି ଭାବେ ,ସବୁ ସହିବାକୁ ହେବ ,

ଏହି କୋହକୁ କୋହ ହୋଇ ରହିବାକୁ ହେବ

ଲୁହ ହୋଇ କେବେ ଆଖିରୁ ସିଏ ନ ଝରିବ

ଦୁଃଖ ଯନ୍ତ୍ରଣା ସବୁ ସହି ,ଖାଲି ଟିକେ ଟିକେ ହସୁଥିବ |