ଆଶା

ଆଶା ସେ ତ ବୈତରଣୀ

ନାହିଁ ତାର ଅନ୍ତ

ଦୁଃଖର କାରଣ ଆଶା

କରେ ହନ୍ତସନ୍ତ ।

କର୍ମ କର, ଫଳେ ଜମା

ଆଶା ରଖ ନାହିଁ 

କର୍ମ ଜାଣି ଫଳ ନିଶ୍ଚେ

ମିଳିଥାଏ ଭାଇ ।

ପ୍ରାପ୍ୟ ଠାରୁ ବେଶି ଯିଏ

କରୁଥାଏ ଆଶା

ଚିର ସାଥୀ ପାଲଟେ ତା

ଦୁଃଖ ଓ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶା ।

ଅବଶ୍ୟ ଅଧିକ ସୁଖ

ଆଶାରେ ମିଳଇ

ନହୋଇଲେ ଆଶା ପୂର୍ଣ୍ଣ

ପରାଣ ଜଳଇ ।

ଉଚ୍ଚ ଆଶା ନୁହେଁ ମନ୍ଦ

ଅଗ୍ରଗତି ପାଇଁ

କଷ୍ଟ କଲେ ମିଳେ କୃଷ୍ଣ

ଭୁଲିଯିବ ନାହିଁ ।