ଆକାଶ

ଆକାଶ

ତୁମେ ଯେବେ 

ଝରକା ସେପାଖରେ

ଏକାକାର ହୁଅ

ଧରଣୀ ବୁକୁରେ

ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗ ଶୁନଶାନ୍

ଝରିପଡେ କାକର କୁହୁଡ଼ି 

ତୋଫାନ !

ବେଡ୍ ରୁମରେ ମୁ

ଯୋଗ ମୁଦ୍ରାରେ ,

ଚୁପଚାପ୍ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରେ

ତୁମ ପ୍ରଶସ୍ତ ଉଦାର ବୁକୁରେ

ଅସରନ୍ତି ଅକୁହା ଯନ୍ତ୍ରଣା

ଉର୍ଦ୍ଧାୟିତ ହୋଇ 

ମିଶିଯାଏ ଏକ ବୃହତ୍ତମ

ସତ୍ୟତା ର ଆଲିଙ୍ଗନ ରେ.....

ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ଵ କୁ ମୁ

ପାଶୋରି ପକାଏ ,

ଆକାଶ ! ତୁମେ ନିତ୍ୟ 

ଶାଶ୍ଵତ ଅବିନାଶୀ ମହାନ୍