ଆକାଶ ଛୁଇଁବା ଆଶା

ନିସ୍ତବ୍ଧ ରାତିର ନିର୍ଜନ ରାସ୍ତାରେ

ହଜାଇ ନିଜକୁ ଚନ୍ଦ୍ରର

ଶୀତଳ କିରଣରେ

ଭଙ୍ଗା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ରଖି ବୁକୁରେ

ସଂପର୍କର ପାଉଁଜୀ ବେଡ଼ିରେ

ଆଖିରେ ଆଖିଏ ସ୍ୱପ୍ନରେ

ପ୍ରତି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ପଚାରେ

ଆକାଶ ଛୁଇଁବା ଆଶାରେ

ନିଜ ଡେଣାକୁ ଝାଡ଼ି

ସ୍ଵପ୍ନର ଦିଗନ୍ତ ବିସ୍ତାରୀ

ଅନ୍ତହୀନ ଅସୀମ ଗଗନରେ

ବିହଙ୍ଗ ପରି ଘୁରିବୁଲି

ବିନା ସଂକୋଚରେ

ନିଜ ଭାଗ୍ୟକୁ ନିଜେ ଲେଖି

ପାରିବି କି ଉଡ଼ି କାହାକୁ ନ ଡରି