ଆହେ ସେ କରାଳର ଡାକ

ଆହେ ଆହେ ସେ କରାଳ ର ଡାକ,

 ଡାକୁଚି କାନ୍ଦୁଚି ଚିତ୍କାର କରୁଚି ରଡ଼ି ଛାଡ଼ି ।

 ନିଅ ନିଅ ବାହୁଡ଼ାଇ ଘରକୁ ଫେରାଇ ଚାହିଁରହିଚି,

 ବାପା ମା ପୁଅ ଝିଅ ବନ୍ଧୁ ବାନ୍ଧବ ଆଉ ଘରବାଲି ।

 ଆହା ଆହା କି କଷ୍ଟ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଅଦେଖା ବେଦନା

 ସତେ ଯେ ସହି ହଉନି କି ଶୋଇ ହଉନି କି ରହିହଉନି ।

 ଡାକି ଡାକି ମା ଦଉଡ଼ି ଆସୁଚି କାହିଁ କେତେଦୂରୁ

 ଶେଷ ଥର ପାଇଁ ଦେଖିବ ନିଜ ଅଝଟ ର ବାୟା ପାଗଳା କୁ ।

 କାହିଁ କାହିଁ କେତେ ଦୂର ଯାଉଥିଲା ସେ ନୀତି

 କିଏ ଜାଣିଥିଲା କାଳ ବସିଥିଲା ବାହାନଗାରେ ।

 ଦେଖ ଦେଖ ଏଠି କି କରୁଣର ରଡ଼ି ,

 ପୁଅକୁ ଖୋଜୁଛି ପିତା ଶବ ସମୁଦ୍ରରେ ପଶି ।

 ଆହା ଆହା ରେ ଦଇବ ଇଏ କଣ ତୋର ଲକ୍ଷ୍ୟ

 ଆସିଲା କି ହୋଇ ନିକଟ କଳିର ଶେଷ ।