ଆଦର୍ଶ ଜୀବନର ଧାରା

ସଂସାରେ ଜନମ ହୁଏ ଯେ ମଣିଷ

   କ୍ଷଣିକ ଆୟୁକୁ ନେଇ 

ଜନମ ମରଣ ଅବଧି ଭିତରେ

    କର୍ମେ ରହେ ବାନ୍ଧିହୋଇ |

ଭଲ କର୍ମ ତାକୁ ବଞ୍ଚାଇ ରଖେ ଯେ

   ସଂସାରରେ ଚିର ଦିନ 

ସଂସାରରେ ତାର ସ୍ମୃତି ବଞ୍ଚି ରହେ

   ହୋଇ ଆଦର୍ଶ ଜୀବନ |

ବିଶାଳ ହୃଦୟ ନେଇ ସେ ବଞ୍ଚଇ

   ଶାନ୍ତ ସୁକୋମଳ ହୋଇ 

ପରକୁ ଆପଣା କରିପାରେ ସିଏ

   ଅସରା ସେନେହ ଦେଇ |

ପର ଉପକାର ଜୀବନର ଧର୍ମ

   ଭାବି ଚାଲେ ଲକ୍ଷପଥେ 

ସେହି ତାର କର୍ମ ସେହି ତାର ଧର୍ମ

   ରହିଥାଏ ତାର ସାଥେ |

ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଠାରେ ଅଗାଧ ବିଶ୍ୱାସ

   ଭରିଥାଏ ତାର ମନେ 

ସକଳ କରମ ତାଙ୍କୁ ସମରପି

   କର୍ମ କରେ ପ୍ରତିକ୍ଷଣେ |

ଅନ୍ୟର ଦୁଃଖରେ ଭାଗିଦାର ହୁଏ

   ତା ପାଇଁ ଝରାଏ ଲୁହ 

ସାହାଯ୍ୟର ହାତ ଲମ୍ବିଯାଇ ଥାଏ

   ଢାଳିଦେଇଥାଏ ସ୍ନେହ |

ଆଦର୍ଶତା ପାଇଁ ସଭିଙ୍କ ହୃଦୟେ

   ଥାଏ ଯେ ତା ପାଇଁ ଭକ୍ତି 

ଜନ ସହଯୋଗ ହୋଇଥାଏ ସତେ

   ଜୀବନରେ ବଡ଼ ଶକ୍ତି |

ନିଜ ପରିବାର କଥା ପଛେ ରହେ

   ବୁଝେ ଅନ୍ୟ ମନ ବ୍ୟଥା 

ସଂସାରେ ମଣିଷ ସେହି ତ ଅଟଇ

   ମିଳିଥାଏ ସାର୍ଥକତା |