मुस्कुराने की वजह तुम हो भाग-५

जीवांश म्हणाला,काय म्हणालीस? जरा पुन्हा एकदा म्हण?"

जिविशा ने त्याच्या डोळ्यात डोळे घालुनच तिचे शब्द पुन्हा उच्चारले." मी म्हणालो आधी माझे मनगट सोडा, मग मी तुमची कॉलर सोडेन."

जीवांश" माहित आहे का मी कोण आहे आणि मी काय करू शकतो?"

जिविशा ' जर मला माहीत नाही तर तुम्हाला ही माहीत नाही.की तुमच्या प्रत्येक कृतीला मी चोख प्रत्युत्तर देईन? हा भ्रम तुमच्या मनातुन काढुन टाका की कुठल्यातरी कमकुवत भित्र्या मुलीशी पाला पडला आहे."

जीवांश समजतेस काय स्वतःला?कोण आहेस तु?"

जिविशा "मी,मी ,आहे? स्वतःच स्वतःची मिसाल?"

जीवांश 'अशा प्रकारच्या कृत्याने जर हे विचार करत असशील की मी तुझ्यावर प्रभावीत होऊन जाईल, तर हा भ्रम काढुन टाक डोक्यातुन.कारण मी इतका सोपा बळी नाही."

जिविशा आता थोडी हसली आणि म्हणाली,शिकार माणसांचा नाही केला जात ,आणि तुम्ही स्वतःला बळी म्हणुन स्वतःला पशुची पदवी दिली? ”

जीवांश ने जिवाशाच्या बोलताच जबडा घट्ट केला आणि मुठही घट्ट केली."

जिविशा त्याच्या हावभावांकडे बघत म्हणाली, "विचार पण करू नकोस? जबडा घट्ट आहे तर ठीक आहे...?पण जर मुठी घट्ट झाली तर माझे मनगट त्याच्या मधोमध आहे......? आणि जर मला दुखापत झाली तर शपथ घेते की हे जे तुमच्या छातीवर केस दिसत आहेत ना, एक एक केस उपटुन फेकुन देईन?"

जीवांश तीच्या उत्तराने आश्चर्यचकित झाला, माहित नाही कसली दाबलेली भावना वाटली,त्याच्या छातीवरची उष्णता जाणवली आणि मनातल्या मनात हसुही आलं की ही मुलगी असं बोलायला मागेपुढे पाहत नाही,पण थेट थंडपणे तो म्हणाला,"हिम्मत आहे...??"

जिविशा ने ही त्याच्या डोळ्यात पाहिलं आणि ठामपणे म्हणाली, "आजमावुन पहा?"

जीवांश तीचे बोलणे ऐकुन हसणे थांबवण्याच्या विचाराने दुसऱ्या दिशेने बघत त्याने ओठ गोल करून हवा बाहेर सोडली.आणि जिविशाचे मनगट सुद्धा...?"

जिविशा ने ही त्याची कॉलर सोडली आणि त्याच्या शर्टाच्या उघडलेल्या तिसऱ्या बटणाकडे पाहत म्हणाली, "एकतर माझ्याशी गोंधळ करण्यापुर्वी बटण बंद करत जा? नाहीतर गोंधळ घालायला जवळ येत जाऊ नका?"अपघाता पासुन वाचुन राहाल?”

जीवांश घर माझे आहे, शरीर माझे आहे, शर्ट माझा आहे. मी स्वतः किती दाखवायचे आणि किती झाकायचे, ही माझी मर्जी आहे."

जिविशा त्याच्या बोलण्याकडे दुर्लक्ष करत पुढे निघुन गेली."

जीवांश चिडला, "काय प्रॉब्लेम आहे या मुलीला? माझ्याकडे इतक्या सहज दुर्लक्ष करून निघुन कशी जाते? कसे थांबवु.

मग त्याने जड पडलेल्या कपाळावर बोटे फिरवत डोक्यावर जोर टाकला."

जिविशा थांबली आणि म्हणाली, "मिस्टर कुलकर्णी? मला तुमच्या आजीसमोर फरारी म्हणुन दाखवु नका? माझा सत्यावर विश्वास आहे."आणि तुम्ही कारणे द्यायला मोकळे आहात?"

जीवांश मला नाही माहित कारण , आणि मी तुझा पर्सनल असिस्टेंटही नाही?ज्याला निरोप द्यायचे आहे तु स्वतःच दे” एवढे बोलुन तो लांब पावले टाकत आत निघुन गेला."

जिविशा ने एकच नजरेने त्याच्याकडे पाहिले, मग पाय आपटुन ती आत जाऊ लागली. ती पायऱ्यांकडे जात असतानाच."

जीवांश मागुन म्हणाला, "ऐक, प्रमोद? नुसते निर्दोष बोलुन यश मिळाले असते, तर प्रत्येक बडबोला यशस्वी झाला असता?कामाच्या पहिल्याच दिवशी खिडकीतुन उडी मारून भित्र्यांसारखे पळणाऱ्यांना अशा कृतीतुन भविष्यात चांगले स्थान मिळेल असे वाटत असेल तर अशा लोकांपासुन यश कोसो दुर आहे."

जिविशा चे पाय थांबले आणि ती एक पाऊल मागे घेऊन जीवांश समोर उभी राहिली, मग प्रमोद तिथुन निघुन गेला."

जीवांश मॅक्झिन उघडणारच होता तितक्याच....

जिविशा मॅक्झिम हातात धरून त्याच्या चेहऱ्याकडे पाहत म्हणाली," जाणुन बरे वाटले की तुम्हाला माझ्याशी थेट बोलायला भीती वाटते ? एवढी भीती.....??"

जीवांश ने त्याचे डोळे वर केले आणि तो मॅक्झिन सोफ्यावर फेकत म्हणाला," खुप जास्त बोलत आहेस तु? खुप जास्त.....?? मला माझा ताबा गमावायला भाग पाडु नकोस."

जिविशा हलकेच हसत म्हणाली"उफ? वातावरणात खुप गरम आहे, नाही का??"मी तुमच्या प्रमोदला सांगते की तुम्हाला थंड पेय पाजायला कारण आता मी इथुन कुठेही जाणार नाही आणि तुम्हाला दररोज तुमची कंट्रोल पॉवर वाढवावी लागेल, ते काय आहे ना टोमणे मारायला तुम्हाला आवडत असेल पण मी समोरून चाळणी करीन तुम्हाला?गुड लक..?"

जीवांश ही रागाने अकडत म्हणाला ? "गुड लक ची गरज तुला आहे ?"

सावित्रीदेवी जेव्हा तीला वर येताना पाहतात तेव्हा त्या पटकन जाऊन बेड वर झोपल्या आणि आपला शरीर ढिल्ल सोडला."

जिविशा खोलीत जाऊन त्यांना आवाज दिला पण त्या काही बोलल्या नाही, मग जिविशा चित्तेत पडली."मिसेस कुलकर्णी..? मिसेस कुलकर्णी...??" जिविशा त्यांच्या तोंडावर थोपटत म्हणाली."

सावित्रीदेवी नाही हलल्या आणि नहीं कोणता प्रतिसादही दिला ."

जिविशा दाराबाहेर गेली आणि हाक मारली, "मिस्टर एरोगेट, वर या?"

जीवांश हे नाव ऐकुन थक्क झाला आणि शांतपणे तो सोफ्यावरच बसुन राहिला."

जिविशा दनदनत खाली आली आणि मॅक्झिन हिसकावुन म्हणाली, "या मॅक्झिन मध्ये असे काहीही नाही, जे तुमच्या आजीपेक्षा ही जास्त महत्त्वपुर्ण असेल ,तुमची आजी बेशुद्ध आहे?”

जीवांश उभा राहिला आणि एक-दोन पायऱ्या उडी मारून जात असताना म्हणाला, "आजी बरी होती, तुच काहीतरी केले असेल?"

जिविशा ही त्याच्या मागोमाग वरती गेली आणि खोलीत येऊन आजीच्या शेजारी उभी राहिली."

जीवांश अस्वस्थत पणे त्यांना उठवण्याचा प्रयत्न करत होता."

जिविशाला त्याचा ही संवेदनशील बाजु पाहिली, एसी असुनही ताचा घामाने डबडबलेला चेहरा पाहुन जिविशाला चांगले वाटले."

जीवांश त्रासाने म्हणाला. उभी राहुन काय करत आहेस? डॉक्टरांना फोन कर?"

जिविशा शांतपणे म्हणाली, तुमच्यासारखे पॅनिक होऊन आजी बऱ्या होणार नाहीत, प्रमोदने फोन केला आहे?मग तीने जीवांशला अस्वस्थ पाहुन खिडक्या उघडल्या."

जीवांश रागाने उभा राहिला आणि म्हणाला, " कुठुन आली आहेस की इतकंही माहित नाही?" 'एसी चालु असताना खिडक्या बंद ठेवतात?"

जिविशा शांतपणे खिडक्या उघडत, पडदे हटवत म्हणाली.."मी जिथुन पण आली आहे ,तुमच्यासारखे दिसण्यावर विश्वास ठेवत नाही.एवढ तर नक्कीच आहे की त्यांना गुदमरल्यामुळं चक्कर आली असेल.ताजी हवा मिळताच त्या शुद्धीवर येतील."

जीवांश वैतागुन म्हणाला, "तुझा हा स्वस्त नुस्खा इथे ट्राय करू नकोस?"

जिविशा ने एसी बंद करून पंखा चालु केला आणि पाण्याचा ग्लास आणला, मग तो जीवांशला देत म्हणाली, "घ्या."

जीवांश ने हाथ मारून ग्लासाला जमिनिवर पाडले."

जिविशा ने तिचा जबडा घट्ट केला आणि त्याच्याकडे ज्वलंत नजरेने बघत हळुच दात किटकिटत म्हणाली, "आता तर तुम्ही मागितलं तरी पण पाणी नाही देणार कधी?"

तेव्हाच सावित्री देवी ने डोळे उघडले."

जिविशा हसली आणि म्हणाली, 'तुम्ही ठीक आहात ना, मिसेस कुलकर्णी?"

सावित्री देवी बसण्याचा प्रयत्न करत म्हणाल्या हो? मी ठीक आहे, अचानक मला गुदमरल्यासारखे वाटु लागले, मग मी कधी बेशुद्ध झालो ते कळलेच नाही?

जीवांश त्यांना धरून म्हणाला, "आवाज का नाही दिला, गुदमरत होत तर? आता जर ही आली नसती तर...??"जीवांश वाक्य अपुर्ण सोडुन शांत झाला."

सावित्री देवी हसत म्हणाली, तुझे लग्न बघितल्याशिवाय मला काहीच होणार नाही."

जीवांश ठामपणे म्हणाला, माझा तर लग्न करण्याचा कोणताही विचार नाही, पण तुझ्या जगण्याची हीच शर्त असेल तर मी कधीच लग्न करणार नाही?"

तेवढ्यातच डॉक्टरांनी आत प्रवेश केला...

जिविशा खाली गेली आणि सूप गरम करू लागली."

जीवांश अस्वस्थ उभ्या असलेल्या दोघांकडे बघत होता."

सावित्री देवीने डॉक्टरांना इशारा केला."

डॉक्टर मागे वळुन म्हणाले. कुलकर्णी साहेब तुम्ही बाहेर जा प्लीज?"

जीवांश म्हणाला "ठीक आहे?" आणि तो बाहेर निघुन गेला."

सावित्री देवी डॉक्टरांना म्हणाली, "अहो काढा, हे सगळं मला काहीच आजार नाहीये ? मला एकच आजार आहे आणि तो म्हणजे जीवांशचं लग्न बघायचं? हे सगळं नाटक होतं?"

डॉ.सिंग म्हणाले, "आणि मी त्याना काय उत्तर देऊ की तुम्हाला त्याच्या लग्नाचा आजार आहे?"

सावित्री देवी हसुन म्हणाली, "म्हणा बीपी लो झाला होता .

मुर्ख मुलगा इतके पण नाही समझत या वयात केअरटेकर आणली जात नाही, वधु आणली जाते?"

डॉ.सिंग हसले आणि उभे राहिले आणि म्हणाले, "ठीक आहे. मी निघतो."

सावित्री देवींनी होकार दिल्यावर ते बाहेर गेले आणि जीवांशशी बोलु लागले."

जिविशा वर आली आणि म्हणाली, मिसेस कुलकर्णी गरम गरम सुप हाजिर आहे , हे प्या आणि मग पहा तुमच्यात किती ऊर्जा येईल?"

सावित्री देवी सुप पित असताना म्हणाल्या, "तु खुप गोड आहेस, लाडु सारखी."

जिविशा "तुम्हाला वाटत आहे मी गोड ,पण लोकांना झिरो फिगरची सवय आहे, ते मला लठ्ठ समजतात?"

सावित्री देवी "धट्ट..? तु तर शिंपल्यातील मोती आहेस? असाच आनंदी राहा, जगत राहा."

जिविशा "नाही? नाही..?? कायमचे नाही जगाचे मला, जोपर्यंत हात आणि पाय स्वत: हुन चालवु शकते तोपर्यंतच, इतरांनवर ओझं बनुन जगणं पण काही जगणं आहे ?"

सावित्री देवी खिन्नपणे म्हणाल्या, " बरोबर बोलत आहेस?"

जिविशाला तिची चुक कळली आणि ती माफी मागण्यासाठी काही बोलणारच होती की..."

जीवांश तीच्या डोळ्यात पाहत म्हणाला, "असं बोलण्याची हिम्मत कशी झाली तुझी? आजी आधारासाठी तुझ्यावर अवलंबुन आहे हे तुला दाखवायचं आहे? की आता तिचं आयुष्य व्यर्थ आहे?"

सावित्री देवी " जीवांश...?'

जिविशा म्हणाली, "मी आयुष्याबद्दल माझे मत मांडले होते.त्याला दुसरीकडे वळवुन असे ओरडण्याची गरज नाही?"

जीवांश रागाने म्हणाला, तु माझ्याशी असं बोलु शकत नाहीस?"

जिविशा सुद्धा लगेच म्हणाली, "स्वतःचा आदर हवा असेल तर समोरच्या व्यक्तीचाही आदर करायला शिका... आणि देता येत नसेल तर माझ्याशी बोलु नका?"

सावित्री देवी आता जीवांशला तोंड उघडताना पाहुन त्या त्याला अडवुन म्हणाली, "अरे! शांत हो. पहिली भेट आणि इतकं भांडण."

"कोण म्हणाला पहिली."दोघे एकत्र म्हणता म्हणता

थांबवले."

भारती देवी त्यांच्याकडे बघच राहिल्या आणि म्हणाल्या, "आधी भेटलात का तुम्ही दोघे ?"

जीवांश त्याच्या शेजारी बसत म्हणाला,"आम्ही हा सांगायचा प्रयत्न करत होतो की लोकांना पहिल्यांदा भेटुनही, किती वेळा भेटलोय असं वाटतं, काहीतरी तसंच असतं ना?" असं म्हणत जीवांने जिविशाकडे पाहिलं."

जिविशा ने हसत मान हलवली आणि मनातल्या मनात म्हणाली, हा नागफणी गोष्टी बदलण्याच्या कलेत खुप पारंगत आहे.सावधगिरी बाळगावी लागेल, काय माहित कोणत्या गोष्टीचा काय अर्थ काढेल."

सावित्री देवी तर जीवांच्या तोंडुन " आम्ही' ऐकुन एकटक त्याचा चेहरा बघत होत्या, पहिल्यांदाच त्याने कोणाशी तरी जोडुन "आम्ही हा शब्द वापरला होता.

जीवांश म्हणाला, "काय झालं?आजी एवढा एकटक का बघत आहेस?"

सावित्री देवी बाजुला पाहत म्हणाली, "काही नाही!

खुप गोड मुलगी आहे.. वधु नाही तर केअर टेकर ही बरोबर आहे ?"

जीवांश ने जिविशाकडे एक कटाक्ष टाकला आणि मनातल्या मनात म्हणाला, "गोड आणि ही ? हे ऐकुन भुकंप ना येओ ?"

******

(क्रमशः)