वर्षाव

बहरू लागले गुलाबाचे रान

उमलून आल्या कलिका गुलाबी

नाही थाऱ्यावर आता हे ध्यान

तो आवाज मधुर कानी

वदन जसे शुभ कमळ

प्रीत फुलली मनोमनी

ती चाल जशी की मस्त हिरनी

नयन जणू दोन चमकती तारका गगनी

 मंद झुळूक आली जणू,असे हास्य तिचे गाली

हृदय माझे तुझेच ग, घे ह्याचा तू ताबा 

नाही जगणे तुझ्याविन ये सखे, विनवणी आता