सपन...
सपन...
काल रातच्यानं मले
एक सपन पडलं ।
मले मने माह्यी जानु
नातं तुह्याशी जोडलं ।।
जाम झालो खुश तवा
उड्या मारत बसलो ।
कवा नसन एवढा
भावा असन हसलो ।।
माह्या हात तिच्या घट्ट
हातामधी होता जवा ।
गुदगुल्या होय मले
आंग माह्ये हाले तवा ।।
हाय मनलं पिरेम
तिनं माह्यावर लई ।
आयकुन मले जाग
आली झोपेतून तई ।।
मंग आलं माह्या ध्यानी
झालं जानुचं लगीन ।
कोण्यातरी परक्याची
हाय बनली वाघीण ।।