प्रियतमा

तुझी आठवण आली

की डोळे आपसूकच

ओले होतात .

तुझ्या स्वप्नांच्या जगात

मला क्षणभर तरि

घेऊनी जातात.

तुझे आणि माझे बोलणे

किति छान होते

प्रेम की मैत्री माहीती नाही

पण जीवाच्या जवळ नाते होते .

आज भूतकाळात डोकावून पाहिले , तर

काळीज कापरें होत आहे.

तुझी शपथ डोळे

फक्त अश्रू गाळत आहे .

तूला परत कोणत्या

तोंडाने बोलावू?

तू तर तेथेच आहे ...

मी च वाटते दोन

पावले पुढे निघुनि आलो .

देउनि स्वप्ने तुझ्या

टपोऱ्या डोळ्यांत.

दूर निघुनि गेलो .

पण एक मात्र

नक्कीच सांगतो

तुझी कमी नेहमीच

सलेल जिवाला.