मनधरणी
मनधरणी
राग तुझा हा लटका लावतो मनी चटका
बोलशील कधी प्रिये
मोजतो मीच घटका
चुक झालीच माझी
मान्य आहे मजला
भाव मज अंतरीचे
कळत नाही तुजला
तुजं भोवती फिरते
माझे आयुष्य चक्र
सहन होत नाही गं
कुणाचीही दृष्टी वक्र
किती वेळा करू मी
सखे तुझी मनधरणी
कमळपुष्प प्रेमाचेच
अर्पितो तुजं चरणी
सोड रूसवा फुगवा
हस राणी एकदाच
चेहरा घेवून हातात
आतुर नयन तू वाच
घे गं उबदार कुशीत
अन् विसर जग सारे
नखशिखांत खुलू दे
प्रीतीचे विझले तारे