लागला छंद प्रितीचा

कुण्या देशाची देखिली चंपाकळी

अनमोल चांदणी नवतीची नव्हाळी

अंगावर ल्याली शालू गर्भरेशमी

गालावरती गुलाब फुलती

अशी गुलाबाची ती कळी

मुसमुसलेल्या ज्वानीची हि नव यौवना

पाडूनी भुरळ गेली ती मना

तिची कांती सोनचाफ्याची

की तेजतर्रार नजरेची

 साडी अंजिरी रंगाची

आणि तंग चोळी पाचूची

नाकात लफ्फेदार नथ

चमकती मोतीयाचे दात

सोन्याची कंकणे सोन्याचा बाजूबंद

तिच्या स्पर्शाने मी झालो नजरबंद

केसात माळला होता मोगरा धुंद

पायात शिंदेशाही तोडे

पोटऱ्यांचे खांब ते उघडे

टचक टचक तो जोडव्यांचा आवाज

गळ्यामध्ये कोल्हापूरी साज

चालण्यात यौवनाचा ताठा

वेड लावीले साऱ्या हाटा 

असा हा वार इष्काचा

लागला छंदच पिरतिचा