खेळ जीवनाचा

कळलेच नाही कधी

झाला गुंता भावनांचा 

वीण वीण सोडवली

नाहीच सुटला तिढा

हसू येता ओठावरी

भिजल्या तेव्हा पापण्या

क्रोधाच्या उठल्या लहरी

मनी बांध संयमाचा

धैर्याने पावले उभी

उभारी नव्हती मना

शकले झाली मेंदूची

खचला नव्हता कणा

सैरभैर चित्त वृत्ती

ताळमेळ न लागेना

खळबळ अंतरंगी

चेहरा दाद देईना

भावनांच्या याच खेळी

जेती ती स्थितप्रज्ञता

अलगद धागे तोडी

खेळ रंगे जीवनाचा