काळी रात्र

ही रात्र खूप अवघड आहे l

दिवस आशेने दृष्टी आभाळात पाहे ll

भयान अंधाराची भीती वाटते l

आईस आठवत मन फाटते ll ध्रु ll

जशी जशी रात्र होते l

हळूच सुटतात सर्व नाते ll

शुभचिंतक यांचे संभाषण संपून जातात l

पोट कसे भरू हे विचार नांदू लागतात ll

जीवन सोडणे सोपे वाटते l

आईस आठवत मन फाटते ll1ll

मनात वादळ नेहमीच असतो l

तार्‍यां त तिला शोधत बसतो ll

सगळे तारे सारखेच दिसतात l

दुर्दैव पाहुनी नुसतेच हसतात ll

एकच तारा दुखी वाटते l

आईस आठवत मन फाटते ll2ll

सकाळ झाली रात्र टळली l

लपून रडणं दिनचर्या बनली ll

कोकीळ आले गाऊ लागले l

मनातील वादळ शांत पडले ll

तुला दिलेले त्रास जसे आठवते l

अपराधी मन माझं सतत फाटते ll3ll