भेट
भेट
तुझ्या स्पर्शाचा मधुमास
दाटे मनोमनी पहाट धुक्यात
तू दरवळ कस्तुरीचा
मी हरिणी होते काळजात
तूझी मिठी स्वर्ग सुखाची
मी आठवते दिन राती
तू गंध केवड्याचा
मी फुल पिवळे होई
तूझी माझी भेट चांदराती
कशी विसरेन ती श्रीमंती
तू देखणा मदन रतीचा
मी सुख पाहिले जरतारी
आठवणी दाटून येतात
पुन्हा पुन्हा मला छळतात
का? कसे ?दूर झालो सख्या
मन आक्रंदते अनिवार