अगा करुणाकरा

अगा करुणाकरा करितसे धांवा

या मज सोडवा लवकरी

ऐकोनियां माझी करुणेची वचने

व्हावें नारायणें उतावीळ

मागें पुढें अवघा दिसे रिता ठाव

ठेवूनि पायीं भाव वाट पाहें

उशीर तो आतां न पाहिजे केला

अहो जी विठ्ठला मायबापा

उरलें तें एक हेंचि मज आतां

अवघें विचारितां शून्य झालें

तुका म्हणे आतां करीं कृपा दान

पाउलें समान दावीं डोळा