ഓർമ്മകളുടെ തൂവൽ കിടക്കയിൽ
ഓർമ്മകളുടെ തൂവൽ കിടക്കയിൽ
എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ മറക്കാനാവാത്ത സന്തോഷം തന്ന ദിവസത്തിൻ്റെ ഒരു വർഷം പൂർത്തിയായ ദിവസമാണ് ഇന്ന്.
പ്രണയം... സൗഹൃദം... രക്തബന്ധം... ഏതു ബന്ധം ആണേലും രണ്ടു വ്യക്തികൾ തമ്മിലുള്ള മനസിൻ്റെ അടുപ്പമാണ് പരസ്പരം ഒന്നു കാണാൻ മനസ് കൊതിക്കുന്നത്. ആ കാത്തിരിപ്പിന് ഒരു സുഖമുണ്ട്. കണ്ടു കഴിഞ്ഞാൽ വിവരിക്കാനാവാത്ത ചില വൈകാരികാനുഭവം ആകും നമുക്കുണ്ടാവുക.
എന്നാൽ മാസങ്ങൾ വർഷങ്ങൾക്ക് വഴിമാറവെ മിക്കവാറും ഇവരിലൊരാളുടെ മനസ്സിൽ നിന്നും ഒരാൾ ഒഴിഞ്ഞു പോയിരിക്കും. ഇതൊന്നും അറിയാതെ ഒരാൾ ആ ബന്ധത്തെ അന്നത്തെ അതേ പരിശുദ്ധിയോടെ ഓർത്തു കൊണ്ട് ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടുന്നുമുണ്ടാവാം...
നിനക്കറിയോ? ഇവർ ഞാനും നീയുമാണ്. നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ട ദിവസം. ആ ദിവസം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ പോലെയാണ്... ഒന്നു കാണാൻ എണ്ണിത്തീർത്ത ദിവസങ്ങൾ... മണിക്കൂറുകൾ... മിനുറ്റുകൾ... സെക്കൻ്റുകൾ... അങ്ങനെ കാത്തിരിപ്പിൻ്റെ ആ ഓരോ നിമിഷവും അന്നത്തെ പോലെ ഇന്നും എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടതാണ് ...
നമ്മൾ ആദ്യമായി കണ്ട ആ ദിവസം മാത്രമല്ല പിന്നീടുള്ള ഓരോ ദിവസവും... ഓരോ നിമിഷവും ഞാൻ ജീവിക്കുന്നതും ആ ഓർമ്മയിലാണ്.
ഓർക്കുന്നുവോ, നീ എന്നെ...? മറന്നുവോ നീ എന്നെ ...? നിനക്കു വേണ്ടി ... നിൻെറ വിളികൾക്കു വേണ്ടി... നിൻെറ സ്വരം ഒന്നു കേൾക്കുന്നതിനു വേണ്ടി... ഉറക്കമൊഴിഞ്ഞ എത്രയോ രാവുകൾ... കാത്തിരുന്നു കാത്തിരുന്ന് നേരം പുലർന്നതല്ലാതെ... നീ ഒട്ടു വിളിച്ചതുമില്ല... എന്നിട്ടും ഒരു പരാതിയും പറയാതെ...
പുതിയ ബന്ധങ്ങൾ കെട്ടിപ്പടുക്കാനുള്ള വ്യഗ്രതയിൽ ഇന്നത്തെ ദിവസം നിൻെറ ഓർമ്മയിൽ പോലും ഉണ്ടാവില്ല എന്നറിയാം... അഥവാ ഉണ്ടായാൽ തന്നെ ഒരു പ്രാധാന്യവും ഉണ്ടാവുകയുമില്ല...
ഓർക്കണമെന്നു പറയില്ല, മറന്നുവെന്ന് കരുതുകയുമില്ല എന്നാലും ഒരിക്കൽ ഞാൻ നിനക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവൾ ആയിരുന്നു. കണ്ണെത്താ ദൂരത്ത് കടലോളം സ്നേഹം നിറച്ച് നീയെന്നെയും ഞാൻ നിന്നെയും കാത്തിരുന്ന ദിവസങ്ങൾ...
നീ എൻ്റൊപ്പം ഇല്ല എന്നല്ല, കൂടെ ഉണ്ട് എപ്പോഴും.. അതേ ആ നിമിഷങ്ങളുടെ ഓർമ്മ, അതു മതി ഇനിയുള്ള എൻ്റെ ജീവിതത്തിന്...
ഇന്നലത്തെ യാത്ര ഞാനും നീയും മാത്രമുള്ള നിമിഷങ്ങളുടെ ഓർമ്മകളിലേയ്ക്കായിരുന്നു.
സ്നേഹം എന്നത് നിന്നിൽ നിന്നാണറിഞ്ഞത്. ജീവിതത്തിൽ കടമയും കടപ്പാടും മാത്രമല്ല സ്നേഹവും ഉണ്ടെന്ന് മനസിലാക്കി തന്നതും നീയാണ്. അന്ന് നമ്മൾ ഒന്നിച്ചു കൈകോർത്തു പിടിച്ചു നടന്ന വഴിയിൽ കൂടി ആ ഓർമ്മകളെ താലോലിച്ചു നടന്നു... ഇനിയെന്നാ നീ വരിക...? മനസ് പിടിവിട്ടു പോകുന്നു. ചെറിയൊരു പിണക്കം പോലും താങ്ങാൻ ആവുന്നില്ല...
നിന്നിലൂടെ മാത്രം ജീവിതം കാണുന്ന എന്നിലേയ്ക്ക് നീ വീണ്ടും വരില്ലേ...? ദൂരം മനസിൻ്റെ അകലമാകരുതേ...
ഓർമ്മകളുടെ തൂവൽക്കിടക്കയിൽ ഇന്നും എന്നെന്നും...