യാമങ്ങൾ

  

രാത്രി തുടങ്ങുന്നൂയിനിയും മരിക്കാത്ത -

യീസന്ധ്യയിൽ ,ഈ പകൽ

കൊയ്തിറങ്ങിയവരുടെ

താളമില്ലാത്തയപസ്വര തിമി൪ച്ചയിൽ 

അകലെ ചേക്കേറാ൯ തമ്മിൽകൊത്തിയും

യെന്റേതെന്നും നിന്റേതെന്നും തമ്മിൽ 

ചിണുങ്ങിയകലും കൊറ്റികളുടെ

മ൪മ്മരത്തിനിടയിൽ രാത്രിയുടെ

ഒന്നാം യാമം തുടങ്ങുന്നൂ.!

രണ്ടാം യാമത്തിൽ കേൾക്കാമിപ്പോഴും

അകലെയേതോ കൊത്തളങ്ങളിൽ 

പലരും നിന്നു മെതിയ്ക്കുന്ന

കറ്റകളുടെ രോദനം ഏറെയെന്നെ-

ത്തല്ലിക്കൊന്നീടാതെയിനിയും,

ഇനിയും നെന്മണിയുതി൪ക്കുവാനില്ലല്ലോ...!

മൂന്നാംയാമത്തിലേക്കു പോകവേ 

ഒരുപാതിരാക്കോഴിയൊന്നുണ൪ന്നൂ

ചിലച്ചൂ, അതുകേട്ടിട്ടാരും മിണ്ടീല

പലരുംചിറകുകളൊതുക്കിയൊന്നു

ചെരിഞ്ഞിരുന്നു,

വീണ്ടും പാതിരാക്കോഴിയേറേ

കുതൂഹലത്തിലുണ൪ന്നുവിളിച്ചൂ ചിലച്ചൂ

പാതിരാവായീ,പാതിരാവായീ;

അകലെയേതോ വൃക്ഷത്തലപ്പിനിടയിലൂടെ-

യൊരു മറുപടിസ്വരമുണ൪ന്നുയ൪ന്നു

അറിഞ്ഞൂ അറിഞ്ഞിരിക്കുന്നൂ..

അനേകം പാതിരാപക്ഷികളതേററു പറഞ്ഞു

അറിഞ്ഞൂ അറിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നൂ….!

ഉണരൂ …ഉണരൂ …. ഉണരൂ…!

യാമം മൂന്നും കഴിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നൂ ഉണരൂ

നിറഞ്ഞ ചന്ദ്രന്റ നെന്മേനിവെട്ടം

ഇവിടമാകെയും പരന്നുകഴിഞ്ഞുവല്ലോ - 

ഇനിയേറെ നേരം കഴിയുന്നതിന്മുമ്പേ, 

പുലരിപൊൻ വെട്ടം വിതറിത്തുടങ്ങും

ഉണരൂ;എന്നൊരുപുല൪പക്ഷിയി-

ല്നിന്നുയ൪ന്നൂകൂജനം അതേറ്റുപാടീയാരോ..

ആരൊക്കെയോ .. ആരോ..

ആരൊക്കേയോ….!