രാജ്യം

എല്ലാം മറന്നൊന്നുറങ്ങുവാൻ 

എല്ലാരുമൊന്നെന്ന ആ വാക്യം വീണ്ടുമൊന്നുകേൾക്കുവാൻ 

എനിക്കുംവേണം മാനത്തുനി-

ന്നൊരായിരം വർണ്ണപ്പൂക്കളെന്നു 

സ്വപ്നം കാണുവാനെങ്കിലും 

ഒരേയൊരുരാജ്യം, ഒരൊറ്റജനത-

യെന്നർപ്പുവിളിക്കാനെങ്കിലും ഒരു

ജനതതിയിവിടെയുണ്ടാവാൻ 

കാത്തിരിക്കുന്നൂ നന്മമരങ്ങളാകും

വൻവൃക്ഷങ്ങളും, കാറ്റത്തൂയലാടും

അപ്പൂപ്പന്താടികളും

സ്വപ്നചിന്തകളാലോലമാടും

കവികുലോത്തമന്മാരും... ഞാനും.