#DSK #DSK

Drama Thriller

3  

#DSK #DSK

Drama Thriller

યે રિશ્તા તેરા મેરા ૨.૩

યે રિશ્તા તેરા મેરા ૨.૩

5 mins
479


યે રિશ્તા તેરા મેરા-૨.૩

અંશ આકાશને મીરાને લઇને ઘેર જાય છે. અંશ બહારથી ભોજનનો પ્રબંધ કરે છે. શાંતિથી જમાડે છે,પછી તે પોતાનું ભાડાનું ઘર બતાવે છે;

જો મીરા આ કિચન છે.

મીરા; સો નાઇસ

આકાશ; નાઇસ નહી, હવે અહી જ તારે રસોઇ બનાવવાની છે.

અંશ; બિલકુલ, એ પણ કશું યાદ કર્યા વગર જ.

[મીરા એ આછુ સ્મિત આપ્યું]

જો મીરા આ બાજુ આવ, હવે પછી આ તારોને આકાશનો રૂમ રહેશે.

મીરાને આગળ બોલાવતા અંશ બોલ્યો.

મીરા; થેંક્યુ,ભાઇ.

અંશ; ભાઇ,કહીને ભાઇને થેંક્યુ કેહવું કેટલું યોગ્ય?

મીરા; અંશ,આજે તે એ કામ કર્યુ છે,જે ઇશ્વર પણ મારા માટે ન કરી શક્યો.

[ત્યા જ મીરાના મોમનો કોલ આવ્યો...]

મીરા; હલ્લો

મોમ; કેમ છે બેટા? અંશને મહેક આવી ગયા કે? શું થયું તમારા રે’વાનું? શું કહ્યુ અંશ અને મહેકે?

મીરા; મોમ, સ્વાસ તો લે.કહું છું,બધું જ.

મોમ; ઓકે બોલ,બેટા. મને ચિંતા થતી..

મીરા; મોમ, અમારુ રે’વાનું ખાવાનું-પીવાનું બધું જ થઈ ગયું, તું ચિંતા ન કર.

આકાશે મોબાઇલ મીરાના હાથમાથી લઇને; મોમ આપ ચિંતા ન કરો. બધું જ થઈ ગયું, અને હું ને મીરા અંશને ઘેર જ રોકાવાના છીએ. તમે ચિંતા ન કરો.

ડેડ; ઓકે બેટા, મને તારા પર ભરોસો છે, એટલે જ આમ તમને બંન્ને મેં ભાગી જવા દીધા, એ પણ જાણી જોઇને. બાકી કયો દિકરીનો બાપ,પોતાની જ દિકરીને ભગાવી દે?

સ્ટેશન પર છોડવા આવે, બોલ બેટા બોલ!!! કહેતા જ મીરાના પાપાની આંખો ભરાઈ ગઇ, તેમનો અવાજ ગળગળો થઈ ગયો.

આકાશ; પાપા, આટલો જ ભરોસો છે તો આ દુ:ખ શા માટે?

અંશે મોબાઇલ લીધોને વાત કરવા લાગ્યો; કાકા, આપ ચિંતા ન કરો હું મીરાને આકાશને તેના પરિવાર જોડે કરીને જ જંપીશ.

કાકા[પાપા]; આભાર બેટા,

અંશ; કાકા, ક્યારેય દિકરાનો આભાર ન માને માત્ર આશિર્વાદ જ આપે.

કાકા; હા બેટા, સુખી થજે ને તારા હરેક કામમાં તું સોસરવો નીકળી જા. સારુ બેટા, આવજે!

અંશ; જી,આવજો, ને ચિંતા નહી કરતા આકાશને મીરાની. હું છું જ.

કાકા; હા,બેટા.

[કોલ મુક્યો]

ત્રણ ચાર દિવસ જતા રહ્યા, મીત અને મહેક આવી ગયા.

સાગર આવ્યો ને મહેકને મીતને ઘેર મુકી ગયો. મહેકે જોયુ તો ઘરે મીરા અને આકાશ છે.

મહેક; અરે!! મીરા? આકાશ? તમે ક્યારે આવ્યા?

મીરા એ મહેકને હગ આપ્યુને આંખમા ઝળઝળિયા આવી ગયા. ત્યા જ મહેક ફરીવાર બોલી..

મહેક; અરે!!! મેરેજ થઈ ગયા તોય અમને ન બોલાવ્યા? ભુલી ગયા કે કંકોત્રી ન મળી એવું બહાનું છે.

અરે!!! મીરા, મારા સામે જો; શું થયું?

આકાશ ઊભો થયોને જે બન્યુ એ બધું જ આટા મારતા-મારતા બોલ્યો.

મહેક; ઓહ!! સોરી મીરા, મને આ બાબતે અંશે કોઇ વાત જ નથી કરી.

મીરા; અમે ત્રણ ચાર દિવસ હોસ્પિટલ અવની જોડે રહ્યા, અને અંશ આવ્યો પછી ત્રણ ચાર દિવસથી અહીં.

મહેક; ઓકે, નો પ્રોબ્લેમ.

(આજ સમયે અંશ હોસ્પિટલમાં અવની જોડે વાત કરતો હોય છે.)

અંશ; અવની, આ કોઇ સમય છે હોસ્પિટલમાં આવવાનો?

અવની; હું માણસ છું, ક્યારેક લેટ થાય.

અંશ; આ તો હું આવ્યો એટલે બાકી.....

અવની; તો કશું નહી, પેશંટને રાહ જોવી પડે એ જ ને.

અંશ; અવની તું સમયની ગંભીરતા નથી સમજતી.

અવની; સમજતી જ હતી પણ હવે,નહી. એ જતી રહી.

અંશ વિચારવા લાગ્યો આટલા ગુસ્સામાં એ ક્યારેય નથી હોતી, ખબર નહી શું થયું હશે?

શાયદ મમ્મા-પાપા જોડે બોલી હશે? ઓકે જે હોય તે તેણે બેલ મારીને પેશંટ ને અંદર "ઓપીડી" માં મોકલવાનું શરુ કર્યું

અવની હોસ્પિટલમા એડમીટ દર્દીની વિઝિટ લેવા જતી રહી. અવની ખુબ જ ગુસ્સામા ને ગુસ્સામા ગઇ. પણ એ દર્દીને કોઇ નુકસાન ન પહોચાડી શકે. જ્યા તેનો કોઇ ગુનો નથી, એવું એ માનતી ને સમજ્તી પણ ખરી. એ દર્દીને શક્ય એટલું માર્ગદર્શન અને સાથ આપે, એ પણ ગુસ્સે થયા વગર પ્રેમથી.

પણ ત્રણ ચાર દિવસ પે'લાની ઘટના જાણે તેના દિલમાં તો ખટકે જ છે, પણ હવે એ સ્થાન મગજમાં આવી ગયું અને માણસના મગજમાં જ્યારે ભુસુ ભરાય ત્યારે એ ખતરનાક બની જાય છે.

આ બાજુ મહેકે અને મીરાએ રસોઇ બનાવી, અને આકાશ ન્યુ ગોલ્ડેન સીટીમાં મીતને લઇને એડમીશન માટે ગયો. રસોઈ બનાવતા બનાવતા સુખ-દુખની વાત કરી રહી મીરા.

ક્યારેક રડી પડે તો ક્યારેક હસી પડે, ક્યારેક આકાશ અને એના લવની વાતો કરે તો ક્યારેક એના બંકની. વળી પાછી રોમેંટીક તો ક્યારેક વળી ઝગડાની.

મહેક,પણ ક્યારેક અંશની વાત કરી લે.

અંશ; સાગર,અવનીને તેની કેબિનમાંથી બોલાવી લાવ તો. કોલમાં બહાર બેઠેલા માણસને અંશે કહ્યુ.

સાગરે સમાચાર અવનીને આપ્યાને અવની અંશની કેબિનમા આવી.

અવની; બોલ,શું હતું?

અંશ; બેસ.

એ બેઠી.

અંશે તેની દોસ્તના હાથ પર હાથ મુક્યોને બોલ્યો; સોરી...સવાર માટે.

અવની; ઓકે, નો પ્રોબ્લેમ

અંશ; તારી વાત સાચી, ક્યારેક તો લેટ થાય પણ.....મારાથી ગુસ્સો થઈ ગયો...

અવની; સોરી, ખેર મારે તારા પર ગુસ્સો કરવો ન જોઇએ. હું તારી હોસ્પિટલમાં કામ કરુ છું

અંશ; અવની,બસ.તું આમ બોલે એ મને બિલકુલ પણ પસંદ નહી આવે. તું મારી દોસ્ત પે'લા છે અને તું પણ એક ડૉ. છે. મે ક્યારેય તને એવુ નથી રાખ્યુ કે તું..મારી...

અવની; પણ, માણસ કહ્યા વગર પણ ક્યારેક જતાવી દેતો હોય છે, જોઇ લે ને સવારની જ ઘટના. એમા તારે કે'વાની જરુર જ ક્યા છે કે.....આ તારી....હોસ્પિટલને.....

અંશ; સોરી, મને માફ કરી દે, હું હાથ જોડું છું..

અવની ઉભી થઇ ગઇ; "બસ,પણ હવે. " બોલીને તે અંશની નજીક જઇને બોલી

"અંશ તું મારો બેસ્ટ ફ્રેંડ છે ને મને બિલકુલ પસંદ નથી કે, તું મને હાથ જોડે."

અંશ; ઓકે, અવની. તો આજે તું મારા ઘેર જમવા આવે છે.

અવની; લે કેમ?

અંશ; કેમ ગુજરાતીઓ કશુક પ્રસંગ હોય તો જ જમાડે?

અવની; અરે,એવું નહી,હું તો માત્ર કહું છું..

(અંશે અવનીના હોઠ પર હાથ મુકી) બસ,ચુપ.....આવવાનુ છે સો છે. આકાશને મીરા પણ છે. આજે આપણે બધા જ મળીશુ દોસ્ત-દોસ્ત. મેડિકલ દોસ્ત.

બપોરે આકાશ પણ ઘેર આવી ગયો મીતનું એડમીશન કરીને.

(ડોર બેલ વાગી, મહેક રાહ જ જોવે છે. મીતના આવવાની. મીરાને મહેક બંને એક સાથે ડોર આગળ આવ્યા બંને હસ્યાને મહેકે ડૉર ખોલ્યુ.)

મહેક; મીત,(ભાઇને પકડતા બોલી) એડમીશન મળી ગયું?

આકાશ; હા,

મહેક; મીત,ક્યા?

મીત દીદી દીદી તું શ્વાસ તો લે.અંદર આવ કહું છું.

મહેક; હા,હા,

(આકાશને મીરા આ બધુ જોઇ રહ્યા)

મીત; તે કહ્યુ ત્યા જ મળી ગયું.

મહેક ઓહ માય ગોડ.સારુ થયું, ’’રાધેગોપાલ’’માં જ.

મીત; હા,તને પસંદ હતું ત્યા.

મહેક; બહોત હી અચ્છા હુવા.

મીરા;, હવે ચિંતા છોડ....

મહેક; હા,મીરા, મારી ઇચ્છા છે મીત ‘’રાધેગોપાલ’’ માં જ સ્ટડી કરે સો મારી ઇચ્છા પુરી થઈ.

ત્યા જ અવની અને અંશ આવી ગયા. અવનીને આકાશને મીરાને જોઇને સારુ ન લાગ્યુ પણ .....કશું થાય એમ પણ તો ન હતું

મીરા; અવની ફ્રેશ થય જા, ચલો જમી લઇએ.

અવની; જેવો મેડમનો હુકુમ, બધા હસવા લાગ્યા, પણ અવની એ આ શબ્દો સખત ગુસ્સામાં જ કહ્યા.

(બધા જમે છેં)

બધા જમીને ઉભા થઈને બેઠા અને વાતો કરવા લાગ્યા, ત્યા જ અંશ પર કોલ આવ્યો, અંશએ કહ્યુ

અંશ; અવની,ચલો...

મીરા; અમે પણ આવીએ...

(અવનીને વિચાર આવ્યો હવે આ લોકો મારી હોસ્પિટલમા પણ ભાગ પડાવશે, પે'લા અંશ પછી મહેક અને હવે...હોસ્પિટલ.)

(અંશ હું આ સહન નહી કરી શકું. હું તારી હોસ્પિટલમાં ચોવીસ કલાક કામ કરી શકું પણ તું મને નજર અંદાજ કરીશ તો એ ભારે પડશે.ભારે,બહુ જ ભારે.)

અંશ;ના, [અવની એ ઉંડો શ્વાસ લીધો.]આજે નહી...[અવની ચોકી ગઇ] આજે શનિવાર છે કાલે રવિવાર તો પિકનીક પર જઇને શરુઆત સોમવારથી જ.

મીરા હસતા હસતા ઓકે સરજી....(સીલ્યુટ કરતા બોલી)

અવની વિચારી રહી...અંશ જોડે ફોર વ્હીલમા બેઠા-બેઠા પ્લાન કરી રહી પોતાને નજર અંદાજ કરવાનો બદલો લેવા માટેનો. તે વિચારી રહી .... આ ખેલમાં તેના બે પાસા હશે...અને એ બે પાસા જ એને જીત સુધી લઇ જશે...એક....અને બે.....મનોમન હસી....

(વધુ આવતા અંકે )


Rate this content
Log in

Similar gujarati story from Drama